Ö ile baslayan 4 harfli kelimeler

Başında Ö olan 4 harfli 58 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde Ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu Ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖVME

1. [isim] Övmek işi, sena, medih
   • "Şikâyetleri kesilince İstanbul'u övmeye başladı." (Refik Halit Karay)

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin

ÖMÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşam
   • "Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni." (Yunus Emre)
   • "... ihtiyar adam hazin bir ömür geçiriyordu." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Orada ümitler ve hayal sukutlarıyla geçen, bir ömre bedel hareketli hayatı!" (Refik Halit Karay)
   • "Ekonomik özgürlüğümden bir nebze olsun ödün vermeyeceğim ömrüm oldukça." (Azra Erhat)
2. Çok hoşa giden şey
   • "Bu adamın arkadaşlığı ömürdür."

ÖYLE

1. [sıfat] Onun gibi olan, ona benzer
   • "Ben öyle bir şey demedim." (Refik Halit Karay)
   • "Öyle veya böyle, bir amatör, bir heveskâr işte." (Tarık Buğra)
   • "Bana öyle gelirdi ki çocuklar yalnız kışın büyürler." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] O yolda, o biçimde, o tarzda
   • "... öyle tembel tembel salınışları, birdenbire öyle bir duruşları, arkalarına bir bakışları var ki insanı çileden çıkarıyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. [zarf] O denli, o kadar, o derece
   • "Bugünlerde biraz üzüntü içindeysen de kasavetlenmeyesin öyle." (Osman Cemal Kaygılı)
4. [ünlem] İçinde "ne, nasıl" vb. sorular bulunan cümlelerin sonuna geldiğinde o cümlede anlatılan şeyin hoş karşılanmadığını veya ona şaşıldığını anlatan bir söz
   • "O ne biçim iş öyle! O nasıl hayvan öyle!"

ÖĞÜT

1. [isim] Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat
   • "Bütün öğütlerine itaat ettiğim hâlde hiçbir şeye muvaffak olamıyorduk." (Aka Gündüz)
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz, diye öğüt verdi." (Haldun Taner)

ÖLET

1. [isim] Öldürücü hastalık salgını, kıran

ÖŞÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ondalık

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖRÜŞ

1. [isim] Örme işi veya biçimi

ÖRME

1. [isim] Örmek işi
2. [sıfat] Örülerek yapılmış olan
   • "Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti." (Peyami Safa)

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖLÜŞ

1. [isim] Ölme işi veya biçimi

ÖDEM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dokularda genellikle yüzde, ellerde, ayaklarda ve bazı iç organlarda aşırı miktarda sıvı birikmesi

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

ÖTRE

1. [isim] Arap harfli metinlerde bir ünsüzün o, ö, u, ü seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

ÖKÜZ

1. [isim] Çift sürmekte, kağnı çekmekte kullanılan, etinden yararlanılan, iğdiş edilmiş erkek sığır
   • "Öküzünün biri ölünce tarlasını süremedi." (Ömer Seyfettin)
   • "Usta şoför olsa tramvay fren yapınca bunu sezer, gelip öyle öküz gibi bindirmezdi." (Haldun Taner)
2. Bön, görgüsüz, kaba, anlayışsız, yeteneksiz kimse
3. Cıvalı zar

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

ÖZNE

1. [isim] Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir
2. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey