Ö ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ö olan 4 harfli 60 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖNCE

1. [isim] Baştaki, geçmişteki bölüm, geçmiş zaman
   • "Demin söyledikleri bana sadece daha önce olup bitenleri düşündürdü." (Tarık Buğra)
2. [zarf] İlk olarak, başlangıçta, sonra karşıtı
   • "Önce hep birlikte basın suçunu tarif edelim." (Burhan Felek)

ÖĞLE

1. [isim] Gün ortası, öğlen
   • "Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi." (Peyami Safa)
2. Öğle ezanı
3. Öğle namazı
   • "Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım." (Ömer Seyfettin)

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

ÖZÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. Bir kusurun, bir suçun elde olmadan yapıldığını ileri sürme veya bu kusurun hoş görülmesini gerektiren sebep, mazeret
   • "Harp tarihi bu saldırı için hiçbir özür bulamayacaktır." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onları, ayakta bekleyenleri görünce özür diledi." (Nezihe Araz)
2. Sakatlık, bozukluk, eksiklik veya elverişsizlik
   • "Bu evin birtakım özürleri var. Özrüm var, uzun yol yürüyemem."
   • "Karyolasına ilişti, odası için özür dileyip dilememeyi düşündü." (Peyami Safa)
3. Kusur, defo

ÖMÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşam
   • "Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni." (Yunus Emre)
   • "... ihtiyar adam hazin bir ömür geçiriyordu." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Orada ümitler ve hayal sukutlarıyla geçen, bir ömre bedel hareketli hayatı!" (Refik Halit Karay)
   • "Ekonomik özgürlüğümden bir nebze olsun ödün vermeyeceğim ömrüm oldukça." (Azra Erhat)
2. Çok hoşa giden şey
   • "Bu adamın arkadaşlığı ömürdür."

ÖĞÜN

1. [isim] Kez, defa
2. Yemek vakti
   • "Her öğün tıka basa yediği iki katlı ekmek kadayıfı ile.." (Halide Edip Adıvar)
3. Bir vakitlik yemek

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖVEÇ

1. [isim] İki üç yaşındaki erkek koyun
   • "Git kumandana söyle, öveç ise, ucuz olursa iki tane de benim için alsın, anladın mı?" (Memduh Şevket Esendal)

ÖRÜK

1. Örülmüş olan yer
   • "Eğer örük varsa artık paltonun bizimkine ait olduğuna hükmederim." (Burhan Felek)
2. Saç örgüsü

ÖRME

1. [isim] Örmek işi
2. [sıfat] Örülerek yapılmış olan
   • "Üstüne açık kahverengi yün örme bir ceket giymişti." (Peyami Safa)

ÖLÜK

1. [sıfat] Canlılığı azalmış, hâlsiz

ÖNLÜ

...

ÖLET

1. [isim] Öldürücü hastalık salgını, kıran

ÖREK

1. [isim] Duvar

ÖZEL

1. [sıfat] Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
2. Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî
   • "Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta." (Necati Cumalı)
3. Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı
4. Dikkate değer
   • "Özel bir ilgi gösterdi."
5. Ayırt edici bir niteliği olan
6. Her zaman görülenden, olağandan farklı
   • "Özel durumları da göz önüne alalım."

ÖRGÜ

1. [isim] Örme işi veya biçimi
2. Tığ, şiş veya özel makineyle ilmiklerin yan yana getirilmesiyle örülerek yapılmış şey
   • "İstediğiniz kadar tel örgü engelleri koyunuz." (Falih Rıfkı Atay)
3. Örülmüş saç bölüğü, belik
   • "Başı yemenili, saçları iki örgü, ayağı takunyalı sarışın bir köylü kızı bana sordu." (Refik Halit Karay)
4. Dokumacılıkta atkı ve çözgü ipliklerinin, dokumayı oluşturacak biçimde belli bir desene göre kesişmesi
5. İletişim, ulaşım vb.nin ülke yüzeyinde yayılmış biçimi, ağ
6. Yapı
   • "Batı Avrupa medeniyeti bütün dış ve iç örgüleriyle bana ilk defa orada ayan olmuştu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Her türlü eylem ve olaydan oluşan akış
   • "Yaşamın örgüsü içinde gereğinden bile çok çalışkanım." (Nezihe Meriç)
8. [sıfat] Örülerek yapılmış olan, örme
   • "Örgü bir giysi."
9. Bazı sinir veya damarların birbirine geçip dolaşmasından ortaya çıkan oluşum
10. Konunun ana çizgisi, oyunun işlenişi veya çatısı

ÖTRE

1. [isim] Arap harfli metinlerde bir ünsüzün o, ö, u, ü seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret

ÖYLE

1. [sıfat] Onun gibi olan, ona benzer
   • "Ben öyle bir şey demedim." (Refik Halit Karay)
   • "Öyle veya böyle, bir amatör, bir heveskâr işte." (Tarık Buğra)
   • "Bana öyle gelirdi ki çocuklar yalnız kışın büyürler." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] O yolda, o biçimde, o tarzda
   • "... öyle tembel tembel salınışları, birdenbire öyle bir duruşları, arkalarına bir bakışları var ki insanı çileden çıkarıyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. [zarf] O denli, o kadar, o derece
   • "Bugünlerde biraz üzüntü içindeysen de kasavetlenmeyesin öyle." (Osman Cemal Kaygılı)
4. [ünlem] İçinde "ne, nasıl" vb. sorular bulunan cümlelerin sonuna geldiğinde o cümlede anlatılan şeyin hoş karşılanmadığını veya ona şaşıldığını anlatan bir söz
   • "O ne biçim iş öyle! O nasıl hayvan öyle!"

ÖRTÜ

1. [isim] Örtmek için kullanılan şey
   • "Hekim, hastanın üstündeki örtüyü açtı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Kız Ayşe, anana söyle, seni örtüye soksun." (Ömer Seyfettin)
2. Yapılarda çatı, dam