Ç ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ç olan 4 harfli 36 kelime var. Ç harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ç bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇİTİ

1. [isim] Çitme işi

ÇUKA

1. [isim] Akdeniz, Marmara ve Karadeniz'de yaşayan tekirlerin irisi

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)

ÇALI

1. [isim] Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki

ÇARE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol, çıkar yol, çözüm yolu
   • "Sonra aklına daha emin bir çare gelmiş gibi ters yüzü geri döndü." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Sıkboğaz etme çocuğum. Bir çaresine bakacağız. Ben annenle konuşurum.." (Mahmut Yesari)
2. Tedavi yolu, deva

ÇİLE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Zahmet, sıkıntı
   • "Dargınlık insanların bütün ömrünü dolduran bir çile, bir ezadır." (Refik Halit Karay)
   • "Âşıkın olmaz mı çile çekmesi / Çilenin olmaz mı boyun bükmesi." (Seyrani)
   • "Yirmi beş senedir Beykoz'daki o tekke gibi evde çile dolduruyorum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Karşı taraftan konuşanın kolağası Mustafa Kemal oluşu hepsini çileden çıkarır." (Falih Rıfkı Atay)
2. Dervişlerin kırk gün süre ile kendilerine uyguladıkları zahmetli ve perhizli dönem

ÇEÇE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İki kanatlılardan, insana uyku hastalığı aşılayan, sinekten büyük bir cins Güney Afrika böceği (Glossina)

ÇIKI

1. [isim] Çıkın
   • "Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden." (Abbas Sayar )

ÇİZİ

1. [isim] Çizgi
2. Saban demirinin toprakta bıraktığı iz
3. Tutum, davranış

ÇEKİ

1. [isim] Tartı
2. 225,978 kg olan, odun, kireç vb. ağır ve kaba şeyleri tartmakta kullanılan ağırlık ölçü birimi
3. Üzüntü, sıkıntı
4. Kadınların başlarına bağladıkları örtü

ÇIRA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Çam vb. reçineli ağaçların yağlı ve çabuk yanmaya elverişli bölümü
2. Bu bölümden küçük küçük kesilerek hazırlanmış, tutuşturma ve aydınlatma işlerinde kullanılan parça
3. Lamba

ÇIPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Gemilerin dalgalara, akıntılara kapılarak yer değiştirmemesi için suya atılan, zincirle gemiye bağlı bulunan, ucu çengelli ağır demir araç, çipo, demir

ÇUHA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tüysüz, ince, sık dokunmuş yün kumaş
   • "Yüzü al çuha gibi kızarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)

ÇİFT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler)
   • "Harmanı biz dövelim, öküzleri biz çifte koşalım, tarlayı biz sürelim, siz yukarıda aşık atın." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [isim] Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş
   • "Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı." (Refik Halit Karay)
3. [isim] Toprağı sürmek için birlikte koşulan iki hayvan
4. [isim] Küçük maşa veya cımbız
   • "Kuyumcu çifti. Saatçi çifti."

ÇUCU

1. [isim] Semerci

ÇABA

1. [isim] Herhangi bir işi yapmak için ortaya konan güç, zorlu, sürekli çalışma, gayret, ceht, efor
   • "Yoksa başlı başına zafer, boşuna bir çaba olur." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Onu kurtarabilmek için olmayacak şeylere saldırmak derecesinde bir çaba gösteriyorsunuz." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Tehlikeyi anlamış olacak ki seçimlerde oylarını dağıtmamaya çaba harcıyordu." (Tarık Buğra)

ÇAKI

1. [isim] Açılıp kapanan bir veya birkaç ağızlı küçük cep bıçağı
   • "İki çocuk tahta saplı bir çakı ile kollarını çizdiler." (Ömer Seyfettin)
   • "Övünmek saymazsanız, çakı gibi topçu subayı oluyordum." (Refik Erduran)
2. Denizçakısı

ÇAÇA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ticaret gemilerinde eski ve usta gemici
2. Genelev işleten kadın, abla, mama

ÇARK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bir eksenin döndürdüğü tekerlek biçimindeki makine parçası
   • "Çarklar dönüyor, küçük çark büyüğünü döndürüyor." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Kırmızı balıklar birdenbire canlanırlar ve kavanozun içinde birbiri ardınca keyifli keyifli çark çevirmeye başlarlar." (Halide Edip Adıvar)
   • "Küçük hizmetçi masanın öbür ucundan yarım sağa çark ederek elektrik düğmesine doğru döndü." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Herhangi bir askerî birliğin, biçimini ve düzenini bozmadan kanatlarından biri çevresinde dönerek yön değiştirmesi

ÇİSE

1. [isim] İnce yağmur, çisenti