Ç ile baslayan 3 harfli kelimeler

Başında Ç olan 3 harfli 32 kelime var. Ç harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde Ç harfi olan kelimeler listesine ya da sonu Ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇAM

1. [isim] Çamgillerin örnek bitkisi olan, dört mevsim yeşil kalabilen, iğne yapraklı, yurdumuzda birçok türü yetişen bir orman ağacı (Pinus)
   • "Bu hoppa oğlan, karısına ne diller dökecek, ne potlar kıracak, ne çamlar devirecekti." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÇİĞ

1. [sıfat] Pişmemiş veya az pişmiş
   • "Onların da belki merhume ve öksüzler hakkında söylenilecek bir fikirleri olurdu. Fakat şimdilik ne deseler çiğ düşecekti." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onun o sözü pek çiğ kaçtı."
2. Gözü rahatsız eden, göze batan (renk, ışık)
   • "Koca Mustafapaşa'daki berber Selim'in aynası karşısında çiğ renkleri buna benzeyen çok süslü bir resim asılıydı." (Refik Halit Karay)
3. Yersiz ve yakışıksız
   • "Bu, benim gibi yaşını başını almış bir adam tarafından pek çiğ bir hareket olurdu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Yaşının gerektirdiği görgüye ve olgunluğa erişmiş olmayan (kimse)
   • "Fakat Cemal Paşa, çiğ bir politikacı değildi." (Falih Rıfkı Atay)

ÇAN

1. [isim] İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana
   • "Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "İsterseniz çanıma ot tıkar, beni mahvedersiniz." (Orhan Kemal)

ÇIT

1. [isim] Hafif ve anlık ses
   • "Aşağı katta ayak sesleri. Teyzenin odasında çıt yok." (Peyami Safa)
   • "İşte bak, hücre kapısını çıt çıkarmadan araladı, yine bir şey diyecek." (Atilla İlhan)
   • "Bir müddet hiçbirisi kımıldamadı ve çıt çıkmadı, sonra bir hıçkırık duyuldu." (Peyami Safa)

ÇİL

1. [isim] Orman tavuğugillerden, eti için avlanan, ormanlarda yaşayan bir kuş, dağ tavuğu (Tetrastes bonasia)
   • "Çocuklar çil yavrusu gibi dağıldılar, biz de baştaki boş çadıra gittik." (Osman Cemal Kaygılı)

ÇAP

1. [isim] Cisimlerin genişliği, kutur
   • "Tüfeklerin çaplarını sorsanız cevabını veremezler." (Ömer Seyfettin)
2. Büyüklük
3. Ölçü, ölçek
   • "Bütün bu çabalar da Alman edebiyatını dünya çapında bir güce kavuşturmaya yetmiyor." (Haldun Taner)
4. Yapının veya arsanın boyutlarını ve sınırlarını gösteren harita
5. Bilgi, deneyim ve yeteneklerin tümü
   • "Her şeyde olduğu gibi politikada da bu büyük rolü insanın kendi çapı oynar." (Haldun Taner)
6. Uç noktaları dairenin çevresi üzerinde bulunan ve çemberin merkezinden geçen doğru parçası

ÇAV

1. [isim] Ses, ün, haber

ÇAR

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus imparatorlarına ve Bulgar krallarına verilen unvan

ÇEK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Bir kimsenin, satın aldığı hizmet veya ürün karşılığında para yerine verdiği ve karşılığı banka hesabından ödenen yazılı belge

ÇİM

1. [isim] Buğdaygillerden, bahçelerin, yol kenarlarının ve parkların yeşillendirilmesinde yararlanılan çok yıllık bitki (Lolium)
2. Yeşilliği bol olan yer

ÇİŞ

1. [isim] Çocuk dilinde sidik

ÇÖL

1. [isim] Kumluk, susuz ve ıssız geniş arazi, sahra, badiye
   • "Koskoca çölü, yapı ve bahçelerle donattık." (Falih Rıfkı Atay)

ÇİR

1. [isim] Kayısı, erik, zerdali vb. meyvelerin kurusu

ÇİT

1. [isim] Bağ, bahçe, bostan vb. yerlerin çevresine çalı, kamış, ağaç dalı gibi şeylerden çekilen duvar türü, çeper, barı
   • "Çitten her akşam yaptığım gibi mektepten kalmış bir spor aşkı ile atladım." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇIĞ

1. [isim] Dağın bir noktasından kopup yuvarlanan ve yuvarlandıkça büyüyen kar kümesi
2. Bölme veya paravana

ÇİY

1. [isim] Havada buğu durumundayken akşamın ve gecenin serinliğiyle yerde veya bitkilerde toplanan küçük su damlaları, şebnem
   • "Çimenlerin üzerindeki çiylerde güneşten düşmüş parlak elmas damlalarını ayaklarıyla ezdi." (Ömer Seyfettin)

ÇAT

1. [isim] Sert bir şeyin kırılırken çıkardığı ses
   • "Sizin sevgili bir yerde durmaz, çat orada çat burada çat kapı arkasındadır." (Osman Cemal Kaygılı)

ÇUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma
   • "Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Muharrem, çulu epey düzmüş vaziyetteydi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü
   • "Ata çul örtmek."
   • "Aranızdan ayrılalı bir ay var mı? Belki yok bile. Çulu derhâl düzelttim." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giyim, giysi

ÇOK

1. [sıfat] Sayı, nicelik, değer, güç, derece vb. bakımından büyük ve aşırı olan, az karşıtı
   • "Bana matematik çok kolay geldi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Mehmetçiğimiz ayrıca anıtlara layıktır. Onun köylere kadar anıtlaştırılmasını çok görmem." (Peyami Safa)
   • "Sonra, çok şükür biz de bu dünyada bir şeyler gördük, diyerek rahat rahat ölür." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. [zarf] Aşırı bir biçimde
   • "Ben annemi çok severim."

ÇÜŞ

1. [ünlem] Yürüyen eşeği durdurmak için söylenen söz
2. Yakışıksız bir davranış karşısında söylenen kaba bir söz