Ev ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ev olan 7 harfli 24 kelime var. Ev ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ev olan kelimeler listesine ya da sonu ev ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ev bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EVİRGEN

1. [sıfat] İşini bilen, ölçülü ve hesaplı iş gören

EVSEMEK

1. [nsz] Evini, yurdunu özlemek

EVRİŞİK

1. [sıfat] Evirme yoluyla elde edilen (önerme): "Her insan güler" önermesinin evrişiği, "her gülen insandır" biçiminde olur

EVCİMEN

1. [sıfat] Evine, ailesine çok bağlı (kimse)
   • "Evcimen bir erkek."
2. Ev işlerini iyi bilen, becerikli (kadın)
   • "Reçel, evlerde, evcimen hanımların ellerinde kıvamına eren bir bal değil midir?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Aklı başında, sakin
   • "Nağmeler ve hanende sesleri, uslu ve evcimen halkı heyecana ve galeyana getiriyordu." (Abdülhak Şinasi Hisar)

EVERMEK

1. [-i] Evlendirmek

EVHAMLI

1. [sıfat] Kuruntulu, kuşkulu, vehimli, mütevehhim

EVİNSİZ

1. [sıfat] Özsüz, boş, kof

EVİRTİK

1. [sıfat] Evirtime uğramış

EVLENİŞ

1. [isim] Evlenme işi veya biçimi

EVRİLME

1. [isim] Evrilmek işi

EVİRMEK

1. [-i] Döndürmek, çevirmek
   • "Veznedar lirayı aldı, evirdi çevirdi, dudak büktü..." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Yapısını değiştirmek, taklip etmek

EVCİLİK

1. [isim] Genellikle kız çocuklarının ev işlerini örnek alarak oynadıkları oyun

EVVELSİ

1. [sıfat] Evvelki

EVRİLİR

1. [sıfat] Konu ile yüklemin birbirinin yerine geçmesiyle doğruluğu bozulmayan (önerme): "Her insan güler" evrilir bir önerme sayılır çünkü "her gülen insandır" yargısı yanlış olmaz
2. Alıcıda kullanılıp kimyasal işlemden geçtikten sonra doğrudan doğruya pozitife dönebilen (film)

EVVELKİ

1. [sıfat] Önce olan, önceki
   • "Feyziye'nin en parlak devri hürriyetten evvelki devre tesadüf eder." (Refik Halit Karay)
2. İki önceki
   • "Evvelki günkü at hadisesinden hiçbirine bahsetmemişti." (Haldun Taner)

EVRİMCİ

1. [isim] Evrimcilik yanlısı olan kimse
2. [sıfat] Evrimcilikle ilgili

EVLENME

1. [isim] Evlenmek işi, izdivaç
   • "Ama bu evlenmesinden şimdi pek pişmandır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

EVVELCE

1. [zarf] Önce
2. Önceleri, eskiden
   • "Evvelce, yolda bir yere çarpmaktan, bir şey devirmekten korkar gibi sünepe sünepe yürürdü." (Refik Halit Karay)

EVLATLI

1. [sıfat] Evladı olan

EVLİLİK

1. [isim] Evli olma durumu
   • "Yağmurun evliliğe uğur sayıldığını aklından geçirdi." (Haldun Taner)