Başında c olan 5 harfli 129 kelime var. C harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde c harfi olan kelimeler listesine ya da sonu c harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında c bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEMAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Toplayarak, toplam olarak, hepsini içine alarak

COŞKU

  1. [isim] Genellikle büyük bir istekle ortaya çıkan geçici hayranlık veya heyecan durumu
    • "Coşku ile giriştiği işten, uykuda pişman olabilirdi." (Haldun Taner)
  2. Sevinç gösterileriyle beliren güçlü heyecan
    • "Gençlerin coşkusu coşkuda kalıyor, yaratıcı bir tutarlığa bir türlü dönüşemiyordu." (Çetin Altan)
  3. Salgı bezleri ve dinamik etkinliklerle kendine özgü ilişkileri bulunan iç veya dış uyaranların kamçıladığı güçlü duygu durumu
  4. Bir düşünceyle, bir duyguyla dolarak yücelme, ruhun kendini aşıp yücelmesi, heyecan

CEMRE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Şubat ayında birer hafta arayla havada, suda ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi
    • "Bu cemre sözü Arapça kor ateş manasındadır." (Burhan Felek)
    • "Bugün cemre suya düştü."

COŞMA

  1. [isim] Coşmak işi, galeyan
    • "Kadın bir izzetinefis coşmasına benzeyen öfke ile gözlerini açtı." (Peyami Safa)

CEZBE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir duygu veya bir inanışın etkisiyle aşırı ölçüde coşup kendinden geçme durumu
    • "İsmet Paşa'yı birer serdengeçti cezbesiyle savunanlar arasında ben de vardım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
    • "Cezbeye tutulmuş gibi haykırdım, Türkçe haykırdım." (Aka Gündüz)

CUKKA

  1. [isim] Hayvan ve insan memesi

CEREN

Kelime Kökeni : Moğolca

  1. [isim] Ceylan
    • "Dedim akça ceren çölde ne gezer ." (Karacaoğlan)

CEVAP

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir soruya, bir isteğe, bir söz veya yazıya verilen karşılık, yanıt
    • "Belindeki önlüğü çıkarmaya uğraşıyor, cevap arıyor gibi düşünüyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
    • "Onun lakırtı söylemeye niyeti olmadığını göstererek kendisi cevap verdi." (Reşat Nuri Güntekin)

CEHİL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bilgisizlik, bilmezlik
    • "Bütün inadı ve bütün kuvveti cehlinden geliyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

CİLVE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Hoşa gitmek için yapılan davranış, kırıtma, naz
    • "Romantik devirlerde bu nevi cilvelere aşk mâni olurdu, şimdi de kültür." (Peyami Safa)
    • "Değil mi ki cilveler yapıyorsun, kalkıp da bize erdemlilikten söz etme!" (Atilla İlhan)
  2. Görünme, ortaya çıkma, tecelli
    • "Denizin çok cilvelerini tattık, diyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

CÜLUS

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Hükümdarlık tahtına çıkma, tahta oturma

CİZYE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İslam ülkelerinde Müslüman olmayanlardan alınan bir çeşit vergi

CEPHE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir şeyin veya yapının ön tarafta bulunan bölümü
    • "Başını kaldırarak köşkün karanlık cephesine baktı." (Peyami Safa)
    • "Avusturyalılara karşı Makedonya'da cephe açarak Selanik'e otuz bin asker çıkardılar." (Necati Cumalı)
    • "Çekinmiyor, bizzat imparatora karşı cephe alıyordu." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
  2. Belli bir düşünce, istek çevresinde sağlanan beraberlik
  3. Yan, yön, taraf
    • "Hakikatin binbir cephesi ve başka başka görünüşleri yok mudur?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
  4. Üzerinde savaşın sürdüğü bölge
    • "Meydan muharebesi, yüz kilometrelik cephe üzerinde cereyan ediyordu." (Atatürk)
  5. Farklı ısıdaki iki su kütlesi arasındaki sınır
  6. Yerde veya daha yükseklerde sıklık, sıcaklık bakımından iki ayrı hava yığınının karşılaştıkları yer

CIDAK

  1. [isim] Mızrak

CİHAN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Evren
    • "Yunus gibi yüzü kara, cihana gelmiş var mıdır?" (Yunus Emre)
  2. Dünya
    • "Yurtta sulh, cihanda sulh." (Atatürk)

CESİM

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Büyük, iri, kocaman
    • "Arzı baştan başa cesim ormanlar kaplamış." (Memduh Şevket Esendal)

CİBRE

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Sıkılıp suyu alınan üzüm vb. meyvelerin posası

CİDAR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Duvar
  2. Zar

CIZIK

  1. [isim] Çizgi
  2. İz

CAMIZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Manda

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü