Or ile başlayan 9 harfli kelimeler

Başında or olan 9 harfli 27 kelime var. Or ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde or olan kelimeler listesine ya da sonu or ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında or bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ORSALAMAK

1. [nsz] Gemi rüzgâr alan tarafa dönmek

ORTALATMA

...

ORTODONTİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Diş hekimliğinin, dişleri çenelerin üzerine estetik ve görev bakımlarından düzenli bir biçimde yerleştirmekle uğraşan kolu

ORANTISIZ

1. [sıfat] Orantısı olmayan

ORTOPEDİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Ortopedi ile ilgili olan
   • "Ortopedik sakatlık."

ORTAKLAŞA

1. [zarf] Ortak olarak, el birliğiyle, müştereken, kolektif
   • "Ortaklaşa bir oyun yazmamızı önerecek kadar beni onurlandırdı idi." (Haldun Taner)
2. [isim] Ortak iş
   • "İkisi de onun adına bu cendereye girdiklerini söylüyorlarmış, başkaca bir ortaklaşaları da yokmuş." (Tomris Uyar)

OROSPULUK

1. [isim] Orospu olma durumu veya orospunun mesleği, fahişelik
   • "Sevmiyordum bu hayatı, orospuluğu sevmiyordum." (Orhan Kemal)
2. Kalleşlik

ORGENERAL

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Asıl görevi ordu komutanlığı olan rütbesi en yüksek general

ORAKLAŞMA

1. [isim] Oraklaşmak işi veya durumu

ORGANİKÇİ

1. [isim] Organik kimya uzmanı

ORANLAMAK

1. [-i] Ölçmek, hesaplamak, hesap etmek
2. Akıl yoluyla gerçeğe yakın olduğuna inanılarak hüküm vermek, tahmin etmek
3. Karşılaştırmak, kıyaslamak
4. [-i] Eşit tutmak

ORHANGAZİ

...

ORGANİZMA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Canlı bir varlığı oluşturan organların bütünü, uzviyet
2. Herhangi bir canlı varlık

ORTALIKÇI

1. [isim] Lokanta, gazino, pastane vb. yerlerde ayak işlerine bakan kimse
   • "Tam bu sırada yanlarından elindeki boşlarla ortalıkçı bir çocuk geçmektedir." (Tarık Buğra)

ORDUBOZAN

1. [sıfat] Mızıkçı, dönek, oyunbozan
2. Arabozan
3. [isim] Varis

ORAKÇILIK

1. [isim] Orakçının işi

ORDULULUK

...

OROGRAFYA

Kelime Kökeni : Yunanca

1. [isim] Dağ bilimi

ORTAHİSAR

...

ORTALIKTA

1. [zarf] Göz önünde, meydanda
   • "Demek ortalıkta geziyor, bir tarafa çekilmemiş, uyumamış." (Refik Halit Karay)