L ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda l olan 3 harfli 57 kelime var. L harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde l harfi olan kelimeler listesine ya da başında l harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ZİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İşaret vermek, uyarmak, çağırmak için kullanılan ve bir çan ile bu çana vuran bir tokmaktan oluşan, elle veya başka düzenlerle işletilebilen araç
   • "Birini buldu, ne güzel oldu diye zil takıp oynayacak mıydım?" (Ahmet Ümit)
   • "... ayakta kendilerine çekidüzen veren iki taze zillerini vuruyordu." (Refik Halit Karay)
2. Birbirine çarparak ses çıkartmak için parmaklara veya tefin kasnağındaki deliklere takılan yuvarlak, metal nesne
   • "Gözler kamaştıran şala, meftun eden güle / Her kalbi dolduran zile her sineden ole." (Yahya Kemal Beyatlı)

FEL

1. [isim] Görüngü

FUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Taşkırangillerden, birçok türü bulunan ağaççık ve bunun güzel kokulu beyaz çiçeği (Casmin sambac)
2. Küçük taneli bir bakla türü

MOL

...

TOL

1. [isim] Taş kemer veya taş kemerlerle yapılmış ev, oda, kapı vb. şey
2. Yayla veya bahçe kulübesi
3. Küçük köy
   • "Bu demir yolu, bu yana gidersen derenin boyuna alır, iner Kara Hasan toluna." (Memduh Şevket Esendal)

JEL

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Tedavi amacıyla kullanılan jöle yapısında bir krem türü

YEL

1. [isim] Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr
2. Romatizma ağrısı
3. Kalın bağırsaktaki gaz

TEL

1. [isim] Türlü metallerden yapılmış, kopmaya karşı bir direnç gösteren ince uzun nesne
   • "Gelin teli. Telgraf teli."
   • "Bahçeye tel çektik."
2. [sıfat] Bu nesneden yapılmış veya bu nesne biçiminde olan
   • "Tel kafes. Tel çivi."
3. Tencere, çaydanlık vb.ni ovarak temizlemek için kullanılan nesne
4. İnsan saçını oluşturan ipçik
   • "İki açık sarı tel terli alnımızın üstüne yapışmıştı." (Sait Faik Abasıyanık)
5. Bazı organizmaların demet durumundaki oluşumunu meydana getiren ipçiklerin her biri, lif

ÇUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma
   • "Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Muharrem, çulu epey düzmüş vaziyetteydi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü
   • "Ata çul örtmek."
   • "Aranızdan ayrılalı bir ay var mı? Belki yok bile. Çulu derhâl düzelttim." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Giyim, giysi

GÜL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Gülgillerin örnek bitkisi (Rosa)
   • "Herkes evinin önünü temizlesin, şehir gül gibi olur." (Tarık Buğra)
2. Bu bitkinin katmerli, genellikle kokulu olan çiçeği
   • "Çocuğuna gül gibi bakıyor."
   • "Allah bereket versin, gül gibi geçiniyorum." (Reşat Nuri Güntekin)

SAL

1. [isim] Birçok kalın direk yan yana bağlanarak yapılan, düz ve korkuluksuz deniz veya ırmak taşıtı
   • "Dalgaları ufukları örten bir denizde, küçük bir sal parçası üstünde bir boraya mı tutulduk?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

MİL

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Selin sürükleyip getirdiği çok küçük taneli çamurlaşmış kum ve toprak karışımı

ZÜL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Alçalma, düşkünlük
2. Ayıplanacak şey

KUL

1. [isim] Tanrı'ya göre insan, abd
   • "Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez."
   • "Ben serüvenlere kul olmayacağım, serüvenler bana kul olacak." (Atilla İlhan)
   • "Kulunuz bu kadar yıl yaşadım, kahveye adımımı atmış değilim." (Haldun Taner)
2. Köle
   • "Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi." (Halide Edip Adıvar)
3. Karavaş

ŞAL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Genellikle Hindistan'da dokunan, özel motifleri olan değerli bir yün kumaş
   • "Genç kadın, yün şalını başına almışken çıkardı." (Reşat Enis)
2. Kadınların omuzlarını örtmek için kullandıkları geniş atkı
   • "Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı... / Şevk akşamında Endülüs üç defa kırmızı..." (Yahya Kemal Beyatlı)

HAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. Çözme, çözülme
2. Eritme
3. Karışık bir sorunun içinden çıkma, sonuca varma

YOL

1. [isim] Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik
   • "Hayatta epeyce yol almış, çoluk çocuğa karışmış bir münevver olarak sürüden ayrılmaya korkuyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bütün günlerimiz için kendimize bir yol çizer, sonra her gün bunun aksine hareket ederiz." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Elinde güçlü bir çıra vardı, onu yüksekte tutarak yolculara yol gösteriyordu." (Nezihe Araz)
   • "Senin yolunu kesecek, engel olacak değilim." (Mahmut Yesari)
2. Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer
   • "Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı." (Çetin Altan)
   • "Biz benzincinin istihkakını düşeriz, siz de benzini alırsınız, diye yol gösterirler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Yola öğle yemeğinden sonra çıktık." (Samim Kocagöz)
3. Genellikle yerleşim alanlarını birbirine bağlamak için düzeltilerek açılmış ulaşım şeridi
   • "Yolda oynayan çocuklara ne olduğunu sordu." (Ömer Seyfettin)
   • "Motorun yanaşmasını bekliyorum, yol kestiği için şimdi hiç gürültü etmiyor." (Zeyyat Selimoğlu)
   • "Mademki bu işi yapamıyorsun, o hâlde başka işimiz yok derler, bana yol verirler." (Orhan Kemal)
   • "Bir roman konusundan yola çıkarak Salâh Birsel'in 'Dört Köşeli Üçgen'iyle Orhan Kemal'in 'Murtaza'sı arasında bir akrabalık kuruverdi." (Selim İleri)
4. İçinden veya üstünden bir sıvının geçtiği, aktığı yer
   • "Su yolu. Sel yolu."
   • "Seniha'nın bu hareketi türlü türlü tefsirlere yol açtı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
5. Yolculuk
   • "Yola çıkmak. Yoldan kalmak."
6. Gidiş çabukluğu, hız
   • "Bu vapurun yolu az."
7. Davranış, tutum, gidiş veya davranış biçimi
   • "Celal Bey'i sakal bırakma yolunda, kim, hangi örnek özendirdi diye çok düşünmüşümdür." (Haldun Taner)
8. Uyulan ilke, sistem, usul, tarz, tarik
   • "Duyguların eğitimi de en iyi sanat yoluyla olur."
9. Kumaşta bulunan çizgi
10. Kez, defa
11. Gaye, uğur, maksat
    • "Bu yolda çok emek harcandı."
12. Bir amaca ulaşmak için başvurulması gereken çare, yöntem
    • "Bu işi yapmanın bir yolu vardır."

DUL

1. [isim] Eşi ölmüş veya eşinden boşanmış kadın veya erkek
   • "Bebek'teki evinde bir dul kız kardeşiyle yalnız yaşar." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Hatice Hanım pek genç dul kalmış zengin bir hanımcağızdı." (Ömer Seyfettin)

DİL

1. [isim] Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı
   • "Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki..." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Çocuk, hâlâ dil ağız vermeden yatıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ninniyi mutlaka söylemesi için ona bir sürü dil döktü." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Mütemadiyen gülüp söylüyordum. Hacı Kalfanın ellerini dizlerine vurarak: -Dil otu mu yedin be kızım? diye bir gülmesi var ki..." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri
   • "Terazi dili."
   • "Kendi kendime, adlı şiirinde bunu şöyle dile getirir." (Salâh Birsel)
   • "Şair neslinin şarkıdan o kadar dili yandı ki şarkı kelimesini nerede görse silip üstüne türkü diyecek." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Bunda yenilmiş, içilmiş bir şey yok ya! Sen onun dilini de anlarsın." (Memduh Şevket Esendal)
3. Büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili
   • "Birkaç dilim ekmek, ince bir iki dilim peynir veya dil, bazen de haşlanmış bir sebze yemeği." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası
5. Kıstak
6. Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek
   • "İki dilli makara."
7. Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak
8. Anahtar

GOL

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Futbol, hentbol, hokey ve buz hokeyi maçlarında topun kaleye sokulmasıyla kazanılan sayı
   • "Kısacası biz kendimizi yerden yere atar, akınlar durdurur, goller kurtarır, ona paslar sunardık." (Haldun Taner)