Başında ku olan 6 harfli 62 kelime var. Ku ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ku olan kelimeler listesine ya da sonu ku ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ku bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUMLUK

  1. [isim] Kumsal
  2. Kumluk yer
    • "Çocuklar kumlukta oynarken, o, arabalarının tekerleği dibinde çömelip oturur." (Reşat Nuri Güntekin)
  3. [sıfat] Kumu çok olan
    • "Kumluk arazi."

KURACI

  1. [isim] Askere alınacak gençlerin belli olması için onlara kura çektiren subay

KUTUCU

  1. [isim] Kutu yapan veya satan kimse

KUMALI

  1. [sıfat] Kuması olan

KURBAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Dinin buyruğunu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan
    • "Yarım okka et, onun elinde bir kurban kadar bereketli." (Yusuf Ziya Ortaç)
    • "Muhakkak bir ihanete kurban gitmiştir." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
    • "Kurban olayım, ne güzel memleket!"
    • "Üçümüzün müşterek kurbanı olduğumuz acı bir devir, bahçenin tatlı havasını ağırlaştırmıştı." (Halide Edip Adıvar)
  2. [ünlem] İçtenliği belirten bir seslenme sözü
    • "Kurban! Nerede kaldın?"
    • "Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal." (Mehmet Akif Ersoy)
  3. Bir ülkü uğrunda feda edilen veya kendini feda eden kimse
    • "Hava kurbanları."
  4. Bir kazada veya felakette ölen kimse
    • "Vardar, her sene Üsküp'ten beş on kurban alan bir nehirdi." (Yahya Kemal Beyatlı)
  5. Maddi ve manevi bakımdan felakete sürüklenmiş, insani değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse
    • "Benim gibi nice kızlar beyaz kadın ticaretinin kurbanı olmuşlardır." (Aka Gündüz)
  6. Müslümanlarda Kurban Bayramı
    • "Kurbanda geleceklermiş."

KURULU

  1. [sıfat] Kurulmuş olan, yerleşmiş, oturmuş
    • "Herkes kendini damlara, kurulu cibinliklerin içine atardı." (Burhan Günel)

KURADA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] İşe yaramaz, yıpranmış, eskimiş, bozulmuş (eşya)
  2. Gelişmemiş, cılız
    • "Pencereyi açar açmaz bu karı çarpık bacakları, kurada kolları, porsuk gerdanla karşıma çıkar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KUSKUN

  1. [isim] Hayvanın kuyruğu altından geçirilerek eyere bağlanan kayış
    • "O başta: kuskunu kopmuş eğerli düldüller / Bu başta: Paldım düşmüş semerli bülbüller." (Mehmet Akif Ersoy)

KUŞLUK

  1. [isim] Günün sabahla öğle arasındaki bölümü
    • "Tarhana çorbasıyla birer baş soğan, birer çeyrek ekmekti kuşlukta yedikleri." (Necati Cumalı)
  2. Kuşlara yem verilen zaman
  3. Büyük kuş kafesi

KUZULU

  1. [sıfat] Kuzusu olan (koyun)
  2. Kendisine bitişik olarak aynı cinsten küçük tanesi olan (meyve ve sebze)

KUAFÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kadın berberi
  2. Erkek berberi
  3. Güzellik salonu

KUŞLAR

  1. [isim] Çok hücreli hayvanlardan, omurgalıların geniş bir sınıfı

KURNAZ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Kolay kanmayan, başkalarını kandırmasını ve ufak tefek oyunlarla amacına erişmesini beceren, açıkgöz
    • "Nedim kurnaz, benden iki gün evvel izin aldı." (Aka Gündüz)

KURSAK

  1. [isim] Kuşların yemek borusu üzerinde bulunan, yiyeceklerin toplandığı torba biçiminde şişkin organ
  2. Böceklerin ve solucanların sindirim kanallarında bulunan, kuşların kursağına benzeyen yapı
  3. Kuş kursağı şişirilip kurutularak yapılan veya ona benzetilen şişkin şey
    • "Düdüğün kursağı patlamış."
  4. Boğaz

KUŞLAK

  1. [isim] Av kuşları bol olan yer

KUYMAK

  1. [isim] Mısır ununun erimiş tereyağıyla kavrulması, su eklenmesi, bir miktar peynir katılması ve bir süre kaynatılmasıyla elde edilen yemek
  2. Karadeniz bölgesinde ve özellikle Trabzon'da yapılan bir tür yemek
    • "Mısır kuymağı."

KUMPİR

Kelime Kökeni : Bulgarca

  1. [isim] Özel fırında pişirilen patatesin içine peynir, mısır, bezelye vb. malzeme konularak yapılan yiyecek
  2. Patates

KUŞMAR

  1. [isim] Kuş avlamak için hazırlanmış tuzak, kuş tuzağı

KULLUK

  1. [isim] Kul olma durumu, kölelik, ubudiyet
    • "Tanzimat, ... Türkleri de asılmaktan veya malları mülkleri müsadere edilmekten, düpedüz kulluktan kurtarma hareketi idi." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Kulun yaptığı iş
  3. Karakol

KUNGFU

  1. [isim] Kendini savunma temeline dayalı, karateye benzeyen Çin kökenli spor

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü