İçinde KEL geçen 10 harfli kelimeler

İçinde kel olan 10 harfli 33 kelime var. İçerisinde KEL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kel olan kelimeler listesine ya da Sonu kel ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K L Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ELK, KEL

2 Harfli Kelimeler

EK, EL, KE, LE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KERTENKELE

1. [isim] Kertenkelelerden, uzun vücutlu, sivri kuyruklu, çevik, böcekçil, küçük sürüngen hayvan (Lacertus)

ÖFKELENMEK

1. [-e] Öfkeli duruma düşmek, kızmak, hiddetlenmek
   • "Her şeyden alınıyorlar, her şeye öfkeleniyorlar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

İLKELCİLİK

1. [isim] Avrupa sanatının çağımıza kadar geçirdiği gelişmelerden habersiz görünen, ilkel ulusların sağlam, kaba, saf, yalın biçimli sanatını benimseyen görüş, primitivizm
2. İlkellik özlemini ileri süren düşünce akımlarının genel adı, primitivizm

KELEPÇİLİK

1. [isim] Kelepçinin işi

TEKELLEŞME

1. [isim] Tekelleşmek işi

TENEKELEME

1. [isim] Tenekelemek işi

İLKELEŞMEK

1. [nsz] İlke durumuna gelmek

SİLKELENME

1. [isim] Silkelenmek işi

KELEPLEMEK

1. [-i] İpi çile yapmak
   • "Yün boyayanlar, eğrilmiş deve yününden kelepleyip, boya kazanına daldırıp ağaçlara asıyorlar." (Nezihe Araz)

İLKELLEŞME

1. [isim] İlkelleşmek işi

TRAKELİLER

1. [isim] Eklem bacaklıların, solungaç yerine özel bir soluk borusu taşıyan takımı

KELEBEKLER

1. [isim] Pul kanatlılar

PARKELETME

1. [isim] Parkeletmek işi

MASKELEMEK

1. [-i] Görünmemesini sağlamak, maske ile örtmek

LEKELENMEK

1. [nsz] Leke oluşmak
2. Kötü tanınmak

KELLECİLİK

...

SİLKELEYİŞ

1. [isim] Silkeleme işi veya biçimi

SİRKELENME

1. [isim] Sirkelenmek işi

EDEBİKELAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Örtmece

MÜTEKELLİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Söyleyen, konuşan
2. [isim] Teklik birinci kişi