İçinde EKE geçen 10 harfli kelimeler

İçinde eke olan 10 harfli 31 kelime var. İçerisinde EKE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eke olan kelimeler listesine ya da Sonu eke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

EKE

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜTEKEBBİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kibirli, kendini beğenmiş

MEMLEKETLİ

1. Aynı memleketten olan kimse, hemşehri
   • "Süleyman, çavuşun memleketlisi olduğundan bu gibi teklifsizliklere kendinde hak görürdü." (Haldun Taner)
2. Memleket halkı

TEKELCİLİK

1. [isim] Tekelci olma durumu, inhisarcılık

ÇEKEMEZLİK

1. [isim] Çekememe durumu veya çekememekten, kıskançlıktan doğan davranış

MÜTEKELLİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Söyleyen, konuşan
2. [isim] Teklik birinci kişi

TEKESAKALI

1. [isim] Birleşikgillerden, kökleri sebze olarak kullanılan otsu bir bitki (Tragopogon porrifolius)

MÜSTEMLEKE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sömürge
   • "Liberalizm, müstemlekelerde tatbik edilmiş bir sistemdir." (Atatürk)

ŞEKERLİLİK

...

ŞEKERCİLİK

1. [isim] Şeker ve şekerleme yapma veya satma işi

ŞEKERLEŞME

1. [isim] Şekerleşmek işi

LEKELETMEK

1. [-i] Lekeli duruma getirmek

TENEKELEME

1. [isim] Tenekelemek işi

ÇEKEBİLMEK

1. [-i] Çekme imkânı veya olasılığı bulunmak

HAREKELEME

1. [isim] Harekelemek işi

BEREKETSİZ

1. [sıfat] Kendinden beklenen yararlığı sağlayamayan

ÇİLEKEŞLİK

1. [isim] Çilekeş olma durumu

TEKERLEKÇİ

1. [isim] Araba tekerliği yapan kimse

MÜŞTEREKEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Ortaklaşa, birlikte, el birliğiyle
   • "Eğer o razı olmazsa masrafı müştereken veririz." (Memduh Şevket Esendal)

TEKELLEŞME

1. [isim] Tekelleşmek işi

TEKERLEKLİ

1. [sıfat] Tekerleği olan, tekerli
   • "Yük taşıyan tekerlekli arabalar..." (Sait Faik Abasıyanık)