İçinde bey olan 8 harfli 17 kelime var. İçerisinde BEY bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bey olan kelimeler listesine ya da Sonu bey ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BEY

2 Harfli Kelimeler

BE, EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞAHİNBEY
...
MÜBEYYİZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Yazıları temize çeken kimse

BEYGİRLİ

  1. [sıfat] Beygiri olan
    • "Tek beygirli, hafif yapılı bu arabalar, esner, yıkılacak gibi olur." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BEYNİNDE

  1. [zarf] Arasında
    • "Bu ölçüler halk lisanında döner, halk beyninde görüşülür." (Burhan Felek)

BEYAZLIK

  1. [isim] Beyaz olma durumu
    • "Mezar taşları ay ışığının yarı güne benzeyen sırlı beyazlığı altında heybetli heybetli bakıyorlardı." (Haldun Taner)
  2. Ağartı

BEYİNSEL

  1. [sıfat] Beyinle ilgili

BEYLİKÇİ

  1. [isim] Divani kalemin başı

GÖKÇEBEY
...
TEBEYYÜN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Belli olma

DEREBEYİ

  1. [isim] Topraklarını derebeylik düzenine göre yöneten kimse, kont
  2. Zorba
    • "Sende bir şarklı derebeyi ruhunun saklı olmasından korkar." (Peyami Safa)

BEYŞEHİR
...
BEYİNSİZ

  1. [sıfat] Beyni olmayan
    • "Beyinsiz kuzu başı."
  2. Akılsız, düşüncesiz
    • "Beyinsizler hep bir katliam düşünüyorlardı." (Ömer Seyfettin)

BEYNAMAZ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Namaz kılmayan (kimse)

YÜZBEYÜZ

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [zarf] Yüz yüze

BEMBEYAZ

  1. [sıfat] Çok beyaz veya apak
    • "Yanında kapkara yüzlü, bembeyaz dişli bir de zenci vardı." (Refik Halit Karay)
  2. [zarf] Pırıl pırıl, apaçık bir biçimde
    • "Bütün İzmit bir leylak demeti gibi bembeyaz, gözlerinin önüne açıldı." (Atilla İlhan)

BEYİNCİK

  1. [isim] Kafatasının art bölümünde ve beynin altında, hareket dengesi merkezi olan organ

BEYGİRCİ

  1. [isim] Beygir besleyen veya kiraya veren kimse

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü