A ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında a olan 3 harfli 59 kelime var. A harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde a harfi olan kelimeler listesine ya da sonu a harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında a bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ALA

1. [sıfat] Karışık renkli, çok renkli, alaca
   • "Ala kilim eskimiş."
2. [isim] Alabalık
3. Açık kestane renginde olan, ela (göz)
4. [isim] Kekliğin boynundaki siyah halka

ANI

1. [isim] Geçmişte yaşanmış çeşitli olaylardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra
   • "Üstadın bu anıyı anarken gözlerindeki mutluluk pırıltısına gıpta etmiştim." (Haldun Taner)
2. Yaşanmış olayların anlatıldığı yazı türü, hatıra
   • "Halit Ziya Uşaklıgil'in anılarını topladığı 'Kırk Yıl'ın son ciltleri şiire başladığım yıllarda çıkıyordu." (Necati Cumalı)

AHU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ceylan
2. [sıfat] Güzel, ince, zarif (kadın)

AKA

1. [isim] Ağabey

AHİ

1. [sıfat] Cömert

ASK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Asklı mantarlara özgü üreme organı

AST

1. [isim] Alt
2. Birinin buyruğu altında olan görevli, madun
3. Birine göre alt aşamada olan kimse, madun
4. Rütbe veya kıdemce küçük olan asker

ATİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gelecek
   • "Ne harabiyim ne harabatiyim / Kökü mazide olan atiyim." (Yahya Kemal Beyatlı)

ASİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Başkaldıran, isyan eden
2. Hayırsız, dikbaşlı
   • "Asi evlat."

AĞA

1. [isim] Geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse
   • "Bu köyün ağası ben miyim, o mu..." (Tarık Buğra)
2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen unvan
   • "Mehmet ağa. Hüseyin ağa."
3. Büyük kardeş, ağabey
   • "Köye varınca ağamdan parasını muhakkak alır, sana veririm." (Etem İzzet Benice)
4. Okuryazar olmayan yaşlı kimselerin adlarıyla birlikte kullanılan san
5. [sıfat] Cömert, eli açık
6. Koca
7. Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı kuruluşların başında bulunanlara verilen resmî san
   • "Yeniçeri ağası. Çarşı ağası."

ACE

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Teniste rakibin karşılayamadığı, doğrudan doğruya sayı getiren servis

AYN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göz

AGU

1. [ünlem] Süt çocuklarının neşelendikleri zaman çıkardıkları ses

AYI

1. [isim] Memelilerin etobur takımından, beş parmaklı, tabanlarına basarak yürüyen, yurdumuzda boz türü bulunan, iri gövdeli hayvan (Ursus arctos)
2. [ünlem] Kaba saba olan insanlar için kullanılan bir seslenme sözü

ALT

1. [isim] Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı
   • "Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor." (Zeki Ömer Defne)
   • "İlgili sözleşmelerin altına imzamızı koyarken bu imzaya sadık kalma konusunda ne ölçüde niyetliydik?" (Ahmet Cemal)
   • "Bir şey değil, karşıdan bir otomobil filan gelir de altında kalırım diye korktum." (Burhan Felek)
   • "Kısa kesmekten yanaydı ama paraları uzatsa altından bir çapanoğlu çıkar mıydı?" (Orhan Kemal)
2. Bir nesnenin tabanı
   • "Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi imkânsızdı." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Altından kalkamayacağı suçlamalar ileri sürdüler."
3. Oturulurken uyluk kemiklerinin yere gelen bölümü
   • "Altına sandalye çekmek."
4. Bir şeyin yere yakın bölümü
5. Yanan ocağın alevi
   • "Fokurdamaya başlayan çaydanlığın altını kapadı." (Haldun Taner)
6. Birine göre alt aşamada olan kimse, madun
7. Sınıflamalarda ikinci derecede olan
   • "Alt sınıf. Alt cins. Alt takım."
8. [sıfat] Birkaç şeyden aşağıda olan
   • "Yeleğinin alt düğmesi iliklenmemiş." (Haldun Taner)

AŞK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, sevi
   • "Gönlüm düştü bu sevdaya / Gel gör beni aşk neyledi." (Yunus Emre)
   • "Meltemler tanrısı aşka gelip bu yeni varlığı yelpazelemeye koyuldu." (Halikarnas Balıkçısı)

ADİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan
   • "Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Aşağılık, bayağı, alçak
   • "Bunlar çok adi ve fena insanlardı." (Reşat Nuri Güntekin)

AİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İlgilendiren, ilişkin, ilişik, ilgili
   • "Burasını, kendisine ait olsa bu kadar canla başla çevirmeye uğraşmazdı." (Kemal Tahir)

ALP

1. [sıfat] Yiğit, kahraman

AHA

1. [edat] İşte
   • "Bizim köy aha şuracıkta!"