Kara ile başlayan 9 harfli kelimeler

Başında kara olan 9 harfli 60 kelime var. Kara ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kara olan kelimeler listesine ya da sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kara bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAYILAN

1. [isim] Boyu uzun, başı iri pullarla örtülü, zararlı hayvanları yediği için tarıma yararlı, tehlikesiz bir yılan (Coluber)

KARARNAME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cumhurbaşkanının onayladığı hükûmet kararı
2. Bakanlar Kuruluna verilen yetkilere dayanarak alınan karar
   • "Hükûmetin çıkardığı kararnameden söz ediyorlar." (Necati Cumalı)
3. Bu kararı bildiren resmî yazı
   • "Tayin ve terfi kararnameleri."

KARAKAÇAN

1. [isim] Eşek
   • "Karakaçan sürüleriyle dağ dağ dolaşan çoban..." (Ahmet Haşim)

KARAÇAYCA

...

KARAYEMİŞ

1. [isim] Taflan

KARABULUT

1. [isim] Sıkıntı, felaket

KARALAMAK

1. [-i] Boya veya kalemle birtakım şekiller çizerek bir yeri kirletmek
   • "Duvarı karalamışlar."
2. Bir yazının üzerini çizerek onu geçersiz kılmak
   • "Son iki satırı karalamalı."
3. Taslak olarak yazmak veya çizmek
   • "Defteri elime alıp şu iki sayfalık yazıyı karaladıktan sonra kapının yavaşça gıcırdadığını işittim." (Halit Ziya Uşaklıgil)
4. [nsz] Hızlı ve acele olarak yazmak
   • "Birdenbire ayağa kalktı ve ayakta bir reçete karaladı." (Sait Faik Abasıyanık)
5. Leke sürmek, kötülük yüklemek, iftira etmek

KARAKARGA

1. [isim] Kuzgun

KARASİNEK

1. [isim] Böcekler sınıfının çift kanatlılar takımından, insan ve evcil hayvanların kanını emen, görünüşü ev sineğine benzeyen bir eklem bacaklı türü (Stomoxys calcitrans)

KARAİSALI

...

KARADAVAR

1. [isim] Her yaştaki kıl keçisi veya kıl keçisi sürüsü

KARAHUMMA

1. [isim] Tifo

KARAKULAK

1. [isim] Kedigillerden, çakala benzer vahşi bir hayvan (Caracal melanotis)

KARABASAN

1. [isim] Sıkıntılı ve korkulu düş, kâbus
2. Bir kimsenin içinde bulunduğu karmakarışık, sıkıntılı ruh durumu
   • "Arada geçirdiğim emeklilik yılları âdeta bir karabasan oldu benim için." (Haldun Taner)

KARABİBER

1. [isim] Karabibergillerin örnek bitkisi olan, zeytinsi, meyvelerin taneleri yuvarlak, yaprakları kalp biçiminde, tırmanıcı bir bitki (Piper nigrum)
2. Bu bitkinin baharat olarak kullanılan kuru ve siyah tanesi
3. Bu tanelerin kurutulup öğütülmesiyle yapılan toz
4. Sevimli ve ufak tefek esmer güzeli

KARABACAK

1. [isim] Pancar fidelerinde gelişerek fidenin ölümüne veya cılız kalmasına yol açan ve yerleştiği bölgeleri kara beneklerle örten asklı mantar
2. Bu mantarın sebep olduğu hastalık

KARAKUCAK

1. [isim] Kökeni Orta Asya'ya uzanan, serbest stilde, yağ sürülmeden yapılan en eski, geleneksel Türk güreşi

KARASIĞIR

1. [isim] Orta Anadolu'da yetişen, sert ve kurak iklime dayanıklı, küçük yapılı bir sığır türü

KARARTMAK

1. [-i] Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak
   • "Güneş tenini karartmış."
2. Karanlık duruma getirmek
   • "Perdeler odayı kararttı."
3. Işığı kısmak veya örtmek
4. Kötü bir duruma getirmek
   • "Seyahat onu yormuş ve karartmıştı." (Peyami Safa)

KARADENİZ

...