Kar ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında kar olan 7 harfli 70 kelime var. Kar ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kar olan kelimeler listesine ya da sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kar bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARIŞMA

1. [isim] Karışmak işi
2. Engelleme, araya girme, müdahale
3. Düzeni bozulma

KARLAMA

1. [isim] Karlamak işi

KARFİÇE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Orta boy demir çivi

KARIMAK

1. [nsz] Yaşlanmak, kocamak, ihtiyarlamak

KARAVAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir otomobilin arkasına takılan, hem taşıt hem konut olarak kullanılan üstü kapalı araç

KARADUT

1. [isim] Siyah renkte olan dut
   • "Yeni park gazinosunda kasabanın meşhur karadut şerbeti ile beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)

KARTSIZ

1. [sıfat] Kartı bulunmayan

KARIKMA

1. [isim] Karıkmak işi

KARILMA

1. [isim] Karılmak işi

KARAKAŞ

1. [isim] Genellikle Güneydoğu Anadolu'da yetiştirilen, vücudu beyaz, ağız, burun, göz etrafı, kulak ve tırnakları siyah, yağlı kuyruğunun uç kısmı fazla sarkık bir tür koyun

KARAYCA

...

KARABET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yakınlık
2. Hısımlık

KARINTI

1. [isim] Anaforlarda oluşan çevrinti
2. Geminin yanından vurarak gemiyi sarsan dalga

KARAÇAM

1. [isim] Bir tür çam (Pinus nigra)

KARARTI

1. [isim] Karaltı
   • "Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Kararmış yer, siyahlık

KARAGÜL

1. [isim] Karakul

KARADUL

1. [isim] Sokması büyük acı veren, iri, esmer, zehirli örümcek (Latrodectus mactans)

KARSTİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Karst özelliği taşıyan, karst ile ilgili

KARTEPE

...

KARINMA

1. [isim] Karınmak işi