İl ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda il olan 7 harfli 31 kelime var. İL ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde il olan kelimeler listesine ya da başında il olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖDEVCİL

1. [sıfat] Ödevine bağlı olan, ödevlerini yerine getirmeyi seven, vazifeşinas

MÜBADİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. Başkasının yerine getirilmiş, mübadele edilmiş
2. [isim] Lozan Antlaşması'na göre, İstanbul dışında oturan Rumlarla değiştirilmek üzere Batı Trakya dışındaki Yunanistan'dan getirilen Türkler

İKİRCİL

1. [sıfat] İki anlama da gelen ve iki türlü yorumlanabilecek nitelikte olan, iki anlamlı
   • "Mısır, ikircil bir kelimedir."

İKİNCİL

1. [sıfat] Sırada önem bakımından ikinci derecede olan, tali, sekunder
   • "Savaş cehennemine bizzat tanık olmuş bir adam için, bu hedefin dışında her şey ikincil kalıyordu." (Ayşe Kulin)

ÖZGECİL

1. [sıfat] Özgeci tutumu olan
   • "Kadın erkeğe göre daha özgecil, sevmeye daha uygun bir yapıdadır." (Orhan Hançerlioğlu)

EKLESİL

1. [isim] Üniversitelerde öğrencilerin ders seçme veya bırakma işlemi

AVROVİL

1. [isim] Avrupa Birliği dışındaki ülkeler tarafından çıkarılan ve tutulan avroya dayalı borç senedi

HERAGİL

...

MUTEDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Ilımlı
   • "O, tarafsızlığın mutedil duygularından ziyade taraftarlığın şiddetli hırslarından zevk alırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Ilıman

BİLFİİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] İş olarak, iş edinerek, gerçekten, eylemli olarak
   • "Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek hâkimiyet ve saltanatını, isyan ederek kendi eline, bilfiil almış bulunuyor." (Atatürk)

MÜMASİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Benzeyen, andıran
   • "Adapazarı havalisinde de buna mümasil bir hadise vukua geldi." (Atatürk)

EHLİDİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gönül eri
   • "Ehlidildir diyemem sinesi saf olmayana." (Nefî)

ESKİCİL

...

DEKOVİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ray aralığı 60 cm veya daha az olan, arabaları buhar, hayvan veya insan gücüyle yürütülen küçük demiryolu
   • "Dekovil yolunda çalışan köylü kadınların resmine bakıyorum." (Falih Rıfkı Atay)

MUKABİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
   • "Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş." (Atatürk)
2. Bir şeyin karşısında bulunan
3. [zarf] Karşılık olarak
   • "Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir." (Abdülhak Şinasi Hisar)
4. [zarf] Rağmen
   • "Annemi çok sevmesine mukabil, teyzemle arası bozuktu." (Reşat Nuri Güntekin)

MÜNFAİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Gücenmiş, alınmış, kırgın
   • "Sende kalmıştı münfail, kırgın / Mustarip gönlümün son ümidi." (Tevfik Fikret)
2. Edilgin

EYNESİL

...

PEDOFİL

...

TEKSTİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dokuma
2. Dokumacılık

GECECİL

...