Ö ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ö olan 4 harfli 60 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖVME

1. [isim] Övmek işi, sena, medih
   • "Şikâyetleri kesilince İstanbul'u övmeye başladı." (Refik Halit Karay)

ÖYLE

1. [sıfat] Onun gibi olan, ona benzer
   • "Ben öyle bir şey demedim." (Refik Halit Karay)
   • "Öyle veya böyle, bir amatör, bir heveskâr işte." (Tarık Buğra)
   • "Bana öyle gelirdi ki çocuklar yalnız kışın büyürler." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [zarf] O yolda, o biçimde, o tarzda
   • "... öyle tembel tembel salınışları, birdenbire öyle bir duruşları, arkalarına bir bakışları var ki insanı çileden çıkarıyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. [zarf] O denli, o kadar, o derece
   • "Bugünlerde biraz üzüntü içindeysen de kasavetlenmeyesin öyle." (Osman Cemal Kaygılı)
4. [ünlem] İçinde "ne, nasıl" vb. sorular bulunan cümlelerin sonuna geldiğinde o cümlede anlatılan şeyin hoş karşılanmadığını veya ona şaşıldığını anlatan bir söz
   • "O ne biçim iş öyle! O nasıl hayvan öyle!"

ÖKÜZ

1. [isim] Çift sürmekte, kağnı çekmekte kullanılan, etinden yararlanılan, iğdiş edilmiş erkek sığır
   • "Öküzünün biri ölünce tarlasını süremedi." (Ömer Seyfettin)
   • "Usta şoför olsa tramvay fren yapınca bunu sezer, gelip öyle öküz gibi bindirmezdi." (Haldun Taner)
2. Bön, görgüsüz, kaba, anlayışsız, yeteneksiz kimse
3. Cıvalı zar

ÖRFİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Örfle ilgili

ÖKSE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Ökse otu saplarından veya çobanpüskülü kabuklarından çıkarılan yapışkan macun
2. Bu macunla bulanarak kuş tutmakta kullanılan değnek
   • "Tepelere çıkıp kuşlara ökse kuralım." (Aka Gündüz)
3. Erkekleri kendine bağlamasını bilen alımlı kadın

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

ÖREK

1. [isim] Duvar

ÖĞÜR

1. [isim] Akran
   • "Çoluk çocuk öylesine öğür oldular ki anları dışarıdan gören pekâlâ çok nüfuslu tek bir aile sanabilirdi." (Haldun Taner)
2. Takım, fırka, zümre
3. [sıfat] Öğrenmiş
4. [sıfat] Alışmış, yadırganmaz olmuş, menus

ÖRÜM

1. [isim] Sürünün gece veya sabaha karşı otlaması

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin

ÖDEM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dokularda genellikle yüzde, ellerde, ayaklarda ve bazı iç organlarda aşırı miktarda sıvı birikmesi

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

ÖMÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yaşam
   • "Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni." (Yunus Emre)
   • "... ihtiyar adam hazin bir ömür geçiriyordu." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Orada ümitler ve hayal sukutlarıyla geçen, bir ömre bedel hareketli hayatı!" (Refik Halit Karay)
   • "Ekonomik özgürlüğümden bir nebze olsun ödün vermeyeceğim ömrüm oldukça." (Azra Erhat)
2. Çok hoşa giden şey
   • "Bu adamın arkadaşlığı ömürdür."

ÖZEN

1. [isim] Bir işin elden geldiğince iyi olmasına çabalama, özenme, itina, ihtimam
   • "Yenisini onlar özenle bileğime geçirdiler." (Haldun Taner)
   • "Çay bitmesin diye yudum yudum içmeye büyük özen gösterirler." (Salâh Birsel)

ÖNCE

1. [isim] Baştaki, geçmişteki bölüm, geçmiş zaman
   • "Demin söyledikleri bana sadece daha önce olup bitenleri düşündürdü." (Tarık Buğra)
2. [zarf] İlk olarak, başlangıçta, sonra karşıtı
   • "Önce hep birlikte basın suçunu tarif edelim." (Burhan Felek)

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

ÖFKE

1. [isim] Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap
   • "Eve gelinceye kadar hiç öfkesi kalmadı." (Ömer Seyfettin)
   • "Hanım, dedi, yapmayın, öfke ile kalkan ziyanla oturur!" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Evde önüne gelenin öfkesini kendisinden çıkarmasına alışıktı." (Necati Cumalı)
   • "Adamı pataklamadan bırakmazdım, pataklamadıkça öfkemi alamazdım." (Refik Halit Karay)

ÖZGE

1. [sıfat] Başka
   • "Güzel sever diye isnat ederler / Benim haktan özge sevdiğim mi var?" (Karacaoğlan)

ÖLÜŞ

1. [isim] Ölme işi veya biçimi