İçinde Ö geçen 3 harfli kelimeler

İçinde ö olan 3 harfli 45 kelime var. İçerisinde Ö harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ö harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÖĞ

1. [isim] Eklem bacaklılardan, soluk sarı renkli, zehirli bir örümcek türü

ÖRF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasalarla belirlenmeyen, halkın kendiliğinden uyduğu gelenek
   • "Yaşandığı asrın örf ve âdetlerini belirtmek bakımından kıymetli bulmuyor değilim." (Refik Halit Karay)

DÖŞ

1. [isim] Göğüs, bağır
   • "Bana yastık olsun döşlerin güzel." (Âşık Veysel)
2. Kaburga altı

LÖP

1. [sıfat] İri ve yumuşak

ÖHÖ

1. [isim] Bir kimsenin kendi varlığını belli etmek, söylenen bir şey üzerine dikkat çekmek, birine takılmak vb. amaçlarla öksürür gibi yaparak çıkardığı ses

ÖZE

1. [isim] Bir türde, bir bireyde bulunan, aynı cinsten başka hiçbir türde veya bireyde rastlanılmayan, has
   • "Gülmek insan türüne öze bir durumdur."

GÖK

1. [isim] İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza
   • "Hele futbolcuları göklere çıkarmak, golleri ballandıra ballandıra anlatmak ölçüsüzlük ve basitliktir." (Haldun Taner)
   • "Merhaba dostum / Seni gökte ararken / Yerde buldum." (Behçet Necatigil)
2. Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema
   • "Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Biz Anadolu'nun ortasına gökten zembille mi indik?" (Orhan Seyfi Orhon)
3. Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi
4. [sıfat] Bu renkte olan
5. [sıfat] Olgunlaşmamış
   • "Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler..." (Ahmet Kabaklı)

SÖZ

1. [isim] Bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, lakırtı, kelam, laf, kavil
   • "Aklıma bu maaş meselesinden bir kere de Ahmet Kerim'e söz açmak geldi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Toplantıda ilk olarak başkan söz aldı."
   • "Numaralar okunuyor, görüşüyoruz, gruplardan gruplara sözler atıyoruz, şakalar ediyoruz, ne hoş eğleniyoruz." (Refik Halit Karay)
   • "Söz bir, Allah bir, seni ele vermem." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük
   • "İşimin yapılacağı konusunda bakandan söz aldım."
   • "Sarhoşlar söz atıyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu toplantıda büyüklere söz düşmüyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Hâlbuki bu münasebetsiz dedikodular mektebe de söz getirmeye başladı." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Bir konuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi
   • "Yer yer birçok türküde rastladığımız beylik sözler de vardı içinde." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. Kesinlik kazanmayan haber, söylenti
   • "Ortalıkta bir söz dolaşıyor."
5. Bir işi yapacağını kesin olarak vadetme
   • "O, sözünde duran bir adamdır."
6. Müzik parçalarının yazılı metni, güfte
   • "Şarkının sözleri çok anlamlı."

ÖKE

1. [isim] Deha sahibi kimse, dâhi

GÖR

...

BÖN

1. [sıfat] Budala, saf, avanak, ahmak
   • "Genç adam çirkin hatta biraz bön." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Söyleyecek söz bulamıyor, bön bön ihtiyar Rum'un yüzüne bakıyordum." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖTE

1. [isim] Konuşanın temel olarak aldığı bir şeyden daha uzak olan yer veya şey, mavera
   • "Köşklerin biraz ötesinde köy kulübelerine benzer derme çatma evler görülürdü." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Hasta da olsalar yapmıyorum işte! Ötesi var mı? İşte başhekim, git söyle." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ötesi yok, bütün sinirlerim, iliklerim âşık oluverdi işte!" (Aka Gündüz)
2. Bir şeyin arkadan gelen bölümü
   • "İşin ötesi kolay."
3. [sıfat] Bulunulan yere göre karşı yanda olan
   • "Evimizin bir yanı bahçe, öte yanı sokaktı." (Memduh Şevket Esendal)
4. [sıfat] Daha fazla, çok
   • "Güzel olduğu pek iddia edilmezdi ama güzellikten de öte güçlü bir çekiciliği vardı." (Haldun Taner)

SÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın
2. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın

ÖLÜ

1. [sıfat] Hayatı sona ermiş olan, artık yaşamıyor olan, diri karşıtı
   • "Bir gün gelip ölülerimizi parayla taşıtacağımızda şüphe yok." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Arkadaşlarım ölü gibi uyuklarken, ben sabahlara kadar dans ediyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Üç yıldır bizim oralarda kuraklık var. Hele bu yıl ölü gözü kadar rahmet görmedik." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sevim, Beyhan'ın ölümü öp diye ısrarla getirdiği pastasından bir dilim yedi." (Haldun Taner)
2. [isim] Ölmüş insan, müteveffa, mevta
3. [isim] Hayvan leşi
   • "Bir tavuk ölüsü."
4. Güçsüz
   • "Ölü kandil."
5. Çok durgun, hareketsiz
   • "Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar." (Necati Cumalı)
6. Ekileme gücü olmayan, canlılığı olmayan
   • "Ölü bir konuşması var."

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

ÇÖZ

1. [isim] Bumbar, bağırsak
2. Bumbarın yağı

KÖK

1. [isim] Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
   • "Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?" (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu işi kökünden halletmek için kızını derhâl evlendirmeye karar vermişti." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
   • "Kelebeklerin kökünün kuruduğu bir dünyada çocuk istemem." (Tahsin Yücel)
   • "Bizimkilerin de amacı aynı / Doğan güneşle birlikte kökünüzü kazıyıp / Yeryüzünde bırakmamak izinizi." (Turan Oflazoğlu)
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi
3. Bazı şeylerde dip bölüm
   • "Diş kökü."
4. Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
   • "Üç kök maydanoz."
5. Dip, temel, esas
   • "Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu." (Halide Edip Adıvar)
6. Kaynak, köken
   • "Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
8. Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
9. Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi
10. Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

GÖZ

1. [isim] Görme organı
   • "İşkembe ayıklamaktan, bulaşık yıkamaktan göz açamıyordum." (Orhan Kemal)
   • "Daha ileride denizin yüzünü birdenbire allak bullak eden akıntıya benzer bir çırpıntı oluyor, bu çırpıntı göz açıp kapayıncaya kadar kesiliyor." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Göz alabildiğine uzanan yeşil tepelerin, ruha ferahlık veren bir munis enginliği vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kocakarı yöntemlerine inanmayı göz ardı ettiğini söyleyemezdim." (Ayşe Kulin)
2. Bazı deyimlerde, görme ve bakma
   • "Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin."
   • "O sıralar Avrupa'da bir büyük piyano ustası gözleri kamaştırıyordu." (Nadir Nadi)
   • "Öbürü göğsünden ağır yaralı iki erin geriye alınmalarına göz kulak oluyordu." (Atilla İlhan)
   • "Akşam hazırlanmış sofrayı gözden geçirmek için odasından çıktı." (Ayla Kutlu)
3. Bakış, görüş
   • "Bu sefer alacaklı gözüyle baktım."
   • "Eski oyuncunun gözlerinde şimşekler çaktı, yutkundu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kayaların gözüme kestirdiğim bir yerinden aşağı inmeye başladım." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak
   • "Asıl felaket bu pınara sırt çevirmek, bu pınarın gözlerine taş tıkamak değil de ne olurdu?" (Tarık Buğra)
5. Delik, boşluk
   • "İğnenin gözü."
   • "Köprünün gözleri karış karış kazılmıştır." (Sait Faik Abasıyanık)
6. Çekmece
   • "Masanın gözleri."
7. Terazi kefesi
8. Kıskançlık veya hayranlıkla bakıldığında bir şeye kötülük verdiğine inanılan uğursuzluk, nazar
   • "İnsanı gözle yiyip bitirirler." (Ömer Seyfettin)
9. Sevgi, ilgi, gönül bağlantısı
   • "Gözden düşmek. Göze girmek."
10. Ağacın tomurcuk veren yerlerinden her biri
    • "Göz aşısı."
11. Bölüm, hane
    • "Dama tahtasında altmış dört göz vardır."
12. Bazı yaraların uç bölümü
    • "Çıbanın gözü."

ÖCÜ

1. [isim] Küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş hayalî yaratık, umacı

DÖL

1. [isim] Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil
   • "Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır." (Haldun Taner)
2. Yavru, çocuk
   • "Yarenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle?" (Turan Oflazoğlu)