İçinde ç olan 7 harfli 846 kelime var. İçerisinde Ç harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ç harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇAMOLUK
...
ÇİRİŞÇİ

  1. [isim] Çiriş yapan ve satan kimse

İLGEÇLİ

  1. [sıfat] İlgeci olan, edatlı

ÖLÇÜLME

  1. [isim] Ölçülmek işi

AĞAÇÇIK

  1. [isim] Taflan gibi dalları dibinden başlayarak çatallanan küçük ağaç

ÇAĞRILI

  1. [isim] Bir toplantıya, bir yere veya birinin yanına çağrılmış kimse, davetli
    • "Almanların çağrılısı olarak İstanbul'dan ayrıldık." (Tarık Buğra)

ÇÜNKÜLÜ
...
GÜREŞÇİ

  1. [isim] Güreş yapan, güreşen kimse, pehlivan

HAFİFÇE

  1. [zarf] Hafif olarak, hafif bir biçimde, belli belirsiz
    • "Birbirimize soğuk bir eda ile hafifçe baş eğdik." (Refik Halit Karay)

KELEPÇE

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan, bir zincirle tutturulmuş demir halka
    • "Kafile, kelepçe, zincir ve pranga sesleri ile meydanı geçti." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Kablo, boru vb. şeyleri bir yere bağlı tutmak için kullanılan halka veya kelebek

ÇEKİŞME

  1. [isim] Çekişmek işi
    • "Bütün çekişmelerin dışında kalmayı da becermiştir." (Haldun Taner)

ÇIĞIRIŞ

  1. [isim] Çığırma işi veya biçimi

GEÇİMLİ

  1. [sıfat] Çevresindekilerle iyi geçinen
    • "Geçimli insan."

KONUKÇU

  1. [isim] Yabancı konukların yanına verilen, onları gezdiren, onlarla ilgilenen kılavuz veya arkadaş, mihmandar

KÜÇÜKÇE

  1. [sıfat] Biraz küçük

LÜGATÇE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Küçük sözlük
  2. Herhangi bir eserin sonunda yer alan ek sözlük

MİZAHÇI

  1. [isim] Gülmece sanatçısı

PENÇELİ

  1. [sıfat] Pençesi olan
  2. Pençe vurulmuş (ayakkabı)
    • "Altları delinmiş, kat kat pençeli pabuçlarını çıkardı, ağır ağır çıktı merdiveni." (Orhan Kemal)
  3. Güçlü
  4. Sataşkan

RENÇPER

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Tarla, bağ, bahçe, yapı ve toprak işlerinde ağır işleri gören gündelikçi, ırgat
    • "Kan tere batmış, rençper gibi çalışırdı." (Refik Halit Karay)
  2. Çiftçi
    • "Ben dünyada balıkçıları, toprakla uğraşan rençperleri severim." (Sait Faik Abasıyanık)

TUHAFÇI
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü