İçinde RAB geçen 8 harfli kelimeler

İçinde rab olan 8 harfli 12 kelime var. İçerisinde RAB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında rab olan kelimeler listesine ya da Sonu rab ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAR, RAB

2 Harfli Kelimeler

AB, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ARABASIZ

1. [sıfat] Arabası olmayan
2. [zarf] Araba olmaksızın

TERABAYT

...

BERABERE

...

KURABİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Un, yağ, badem, fıstık vb. ile yapılan, şekerli küçük çörek

TIRABZAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Merdiven korkuluğu
   • "Fakat tırabzandan aşağıya sakın bakmayın, başınız döner." (Halit Fahri Ozansoy)

MADRABAZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Hayvan, balık, sebze, meyve vb. yiyecekleri yerinden getirerek toptan satan kimse
2. [sıfat] Hile yapan, hileci
   • "... bunlar kusurlu, adi camlardır, köy evi camları! Madrabazlar böylelerini köylere satarlar." (Refik Halit Karay)

KARABİNA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Namlusu genellikle yivli, kısa ve hafif bir tüfek
   • "O devirlere ait baltalar, karabinalar, paslanmamış çelikleriyle müzelerimizdedir." (Orhan Seyfi Orhon)

ARABALIK

1. [isim] Araba konulan yer, garaj
   • "Odasının tam altına tesadüf eden bu arabalığa girince." (Ercüment Ekrem Talu)
2. [sıfat] Araba dolduracak miktarda olan
   • "Bir arabalık odun."

RABITALI

1. [sıfat] Düzgün, düzenli
   • "Acaba Gecik'te rabıtalı bir ev bulmak kabil mi?" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Sözünü bilen, tutarlı, ağırbaşlı
   • "Gönül isterdi ki herkes akıllı ve rabıtalı olsun." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Bağlantılı

MURABAHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir malı çok fazla kârla satma
2. Tefecilik

ARABOZAN

1. [sıfat] İki kişinin arasındaki dostluğu veya geçimi bozan (kimse), ara bozucu, fesatçı, fitçi, münafık, müfsit, müzevir, ordubozan

HARABATİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Maddi şeylere değer vermediği için üstüne başına özenmeyen, dağınık, derbeder
2. Vaktini meyhanelerde veya zevk ve sefada geçiren (kimse)
   • "Ne harabiyim ne harabati / Kökü mazide olan atiyim" (Yahya Kemal Beyatlı)