İçinde kir olan 6 harfli 12 kelime var. İçerisinde KİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kir olan kelimeler listesine ya da Sonu kir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

K R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

KİR

2 Harfli Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİRACI

  1. [isim] Bir şeyi, bir yeri kira ile tutan kimse, müstecir
    • "Biz bu evde kiracıyız."

MÜNKİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] İnkâr eden, kabul etmeyen
    • "Kurban kılayım bu canı aşka münkir olmayayım / Aşktır bu derdin dermanı aşk yolunda verem canı" (Yunus Emre)
  2. Tanrı'nın varlığına inanmayan, Tanrı'nın varlığını inkâr eden (kimse)

KİRKİT

  1. [isim] Dokumacılıkta atkı ipliğini sıkıştırmak için kullanılan, demirden veya ağaçtan yapılmış dişli araç
    • "Kirkit bıçak sesleri hep bir anda kesildi." (Ömer Bedrettin Uşaklı)

ŞAKİRT

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Öğrenci, çırak
    • "Dedeye -yeni şakirdiniz efendim- diyerek çekilip gidince kız odanın ortasında kakıldı kaldı." (Halide Edip Adıvar)

PEŞKİR

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Genellikle pamuk ipliğinden dokunmuş ince havlu
  2. Yemek yerken kullanılan, el kurulanan, büyük mendil biçiminde pamuk veya keten bez, peçete
    • "Henüz birkaç yudum içtiği şarabın ıslaklığını sapsarı bıyıklarının üstünden peşkiriyle silerek dedi ki:" (Peyami Safa)

KİRTİL

  1. [isim] Büyük kabuklu deniz hayvanlarını avlamakta kullanılan, ince dallardan örülmüş sepet

KİRALI

  1. [sıfat] Kiralanmış olan

TAHKİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Aşağılama, onur kırma, onuruna dokunma
    • "Onu tahkir etmeye hatta dövmeye kalkıyorlar." (Ömer Seyfettin)

KİRMEN

  1. [isim] Elde yün eğirmeye yarayan tahtadan yapılmış araç

BAKİRE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Cinsel ilişkide bulunmamış dişi, kız, kızoğlan, kızoğlankız
    • "Bu mahallede bakire kızları bakkal dükkânına bile yollamıyorlar." (Peyami Safa)

KİRPİK

  1. [isim] Göz kapağının kenarındaki kıllar veya bu kıllardan her biri
    • "Onun, yaşlarla dolu uzun kirpiklerinin arasından..." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. Tüy gibi, küçük ve ince uzantı veya uzantılar

KİRLOŞ

  1. [sıfat] Kirli ve pasaklı

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü