İçinde EDE geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ede olan 7 harfli 26 kelime var. İçerisinde EDE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ede olan kelimeler listesine ya da Sonu ede ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

D E E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

EDE

2 Harfli Kelimeler

DE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SELZEDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sel felaketine uğramış, selden zarar görmüş kimse

BEDENLİ

...

İNCEDEN

1. [sıfat] İnce yapılı
2. Duygulu

MUAYEDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bayramlaşma, birbirinin bayramını kutlama

NEDENLİ

1. [sıfat] Nedeni olan, sebepli

ZEDESİZ

1. [sıfat] Zedelenmemiş

FEDERAL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Federasyon durumunda birleşmiş olan

NEREDEN

1. [zarf] Hangi yerden?
2. Nasıl, ne gibi bir ilişki ile
   • "Nereden hatırınıza geldi de bu işi ortaya koydunuz?"

NEDENSE

1. [zarf] Bilinmeyen, belli olmayan bir sebep dolayısıyla
   • "Eline sarılmak istedi, o da nedense elini vermekten çekiniyor." (Memduh Şevket Esendal)

YEDEKÇİ

1. [isim] Bir hayvanı yedeğe alan kimse
2. Akıntıya karşı kayığı iple karaya çeken kimse, kolancı
   • "... sandalların geçmesini bekleyen bir yedekçi onlara bir ip atar ve ucunu omzuna alıp yürüyerek kayıkları çekerdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Türkü söyleyene eşlik eden kimse
   • "Türküler iki kişiyle söylendiğinde esas sese katılana yedekçi deniyor." (Âşık Veysel)

TEDENNİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerileme, düşme

MUAHEDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Antlaşma
   • "Osmanlılar 1681 muahedesiyle Moskova hükümdarının Çarlık unvanını ve Kudüs Ortodoks kilisesi üzerindeki himaye hakkını tanımışlardı." (Falih Rıfkı Atay)

SEDEFSİ

1. [sıfat] Sedefi andıran, sedefe benzeyen, sedef gibi, sedefimsi

SEDEFÇİ

1. [isim] Sedef üzerinde çalışan, sedef kullanarak eşya yapan kimse

YEDEKLİ

1. [isim] Halk edebiyatında yedeklerle yazılan manzume

BEDELLİ

1. [sıfat] Bedeli olan, bedel ödenilen
2. [isim] Bedelci

KEDERLİ

1. [sıfat] Acılı, üzüntülü, mükedder
   • "Solgun, güzel ve kederli yüzünü buruşturarak anlatmaya başladı." (Ömer Seyfettin)

BEDELCİ

1. [isim] Bedel ödediği için askerliğini kısa süreli olarak yapan kimse

BEDENCE

1. [zarf] Beden bakımından

EDEPSİZ

1. [sıfat] Utanılacak işleri sıkılmadan yapan, utanmaz, sıkılmaz, terbiyesiz (kimse)
2. Sakınılacak kötü (kimse), şirret
   • "Sen şimdi yukarı çıkar, bu edepsizi defedersin." (Reşat Nuri Güntekin)