Meşru ile başlayan kelimeler

Başında meşru olan 21 kelime var. Meşru ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde meşru olan kelimeler listesine ya da sonu meşru ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında meşru bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

MEŞRULAŞABİLMEK, MEŞRUTİYETÇİLİK

14 Harfli Kelimeler

MEŞRULAŞABİLME, MEŞRULAŞTIRMAK

13 Harfli Kelimeler

MEŞRUBATÇILIK, MEŞRULAŞTIRMA

12 Harfli Kelimeler

MEŞRUTİYETÇİ

11 Harfli Kelimeler

MEŞRUİYETÇİ, MEŞRULAŞMAK

10 Harfli Kelimeler

MEŞRUBATÇI, MEŞRULAŞMA, MEŞRUTİYET

9 Harfli Kelimeler

MEŞRUİYET

8 Harfli Kelimeler

MEŞRUBAT, MEŞRUHAT, MEŞRULUK, MEŞRUTEN

7 Harfli Kelimeler

MEŞRUTA, MEŞRUTİ

6 Harfli Kelimeler

MEŞRUT

5 Harfli Kelimeler

MEŞRU

E M R U Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

5 Harfli Kelimeler

MEŞRU

4 Harfli Kelimeler

UMRE

3 Harfli Kelimeler

MUŞ, RUM, ŞEM, ŞER

2 Harfli Kelimeler

EM, ER, EŞ, ME, RE, ŞE, ŞU, UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEŞRULAŞABİLMEK

...

MEŞRUTİYETÇİLİK

1. [isim] Meşrutiyetçi olma durumu

MEŞRULAŞABİLME

...

MEŞRULAŞTIRMAK

1. [-i] Meşru duruma getirmek
   • "Bürokrasi bilhassa bizde tembelliği, kararsızlığı, kafasızlığı, kötü niyeti, bilgisizliği meşrulaştırmak demek olmuştur." (Falih Rıfkı Atay)

MEŞRUBATÇILIK

...

MEŞRULAŞTIRMA

1. [isim] Meşrulaştırmak işi

MEŞRUTİYETÇİ

1. [isim] Meşrutiyet yanlısı olan kimse

MEŞRUİYETÇİ

...

MEŞRULAŞMAK

1. [nsz] Meşru duruma gelmek

MEŞRUTİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Hükümdarlıkla yönetilen bir ülkede hükümdarın başkanlığı altında parlamento yönetimine dayanan hükûmet biçimi
2. Osmanlı İmparatorluğu'nda 1876 Anayasasıyla başlayan ve 1918 Mondros Mütarekesine kadar süren, I. ve II. Meşrutiyet dönemi adlarıyla anılan süre

MEŞRULAŞMA

1. [isim] Meşrulaşmak işi

MEŞRUBATÇI

1. [isim] Meşrubat hazırlayan, üreten veya satan kimse

MEŞRUİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Meşruluk

MEŞRULUK

1. [isim] Geçerli olma durumu, meşruiyet

MEŞRUHAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir maddenin açıklanması için yazılanlar, açıklamalar

MEŞRUBAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İçecek

MEŞRUTEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Şarta bağlı olarak

MEŞRUTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kimseye, mirasçılara veya bir kuruluşa satılmamak şartı ile verilmiş mülk
   • "Cami meşrutası."

MEŞRUTİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Meşrutiyetle ilgili olan

MEŞRUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Şarta bağlı, şartlı