Başında kef olan 30 kelime var. Kef ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kef olan kelimeler listesine ya da sonu kef ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kef bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

KEFALETNAME, KEFALGİLLER

10 Harfli Kelimeler

KEFENCİLİK, KEFENLEMEK, KEFENLEYİŞ

9 Harfli Kelimeler

KEFALETEN, KEFELEMEK, KEFENİMSİ, KEFENLEME

8 Harfli Kelimeler

KEFALLER, KEFELEME, KEFENLİK, KEFENSİZ, KEFİLLİK

7 Harfli Kelimeler

KEFALET, KEFARET, KEFENCİ, KEFENLİ, KEFESİZ

6 Harfli Kelimeler

KEFEKİ, KEFELİ, KEFERE, KEFİYE



5 Harfli Kelimeler

KEFAL, KEFEN, KEFİL, KEFİR, KEFNE

4 Harfli Kelimeler

KEFE

3 Harfli Kelimeler

KEF


Kelime bulma makinesi

E F K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

FEK, KEF

2 Harfli Kelimeler

EK, FE, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KEFALGİLLER

  1. [isim] Kefallerle onlara yakın türleri kapsayan kemikli balıklar familyası

KEFALETNAME

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir kimsenin kefil olduğunu gösteren belge, kefillik kâğıdı

KEFENCİLİK
...
KEFENLEYİŞ

  1. [isim] Kefenleme işi veya biçimi

KEFENLEMEK

  1. [-i] Ölüye kefen sarmak, tekfin etmek

KEFALETEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Kefalet yoluyla

KEFELEMEK

  1. [-i] Atı kefe (II) ile silip tüylerini parlatmak

KEFENLEME

  1. [isim] Kefenlemek işi veya durumu

KEFENİMSİ
...
KEFENLİK

  1. Kefen olarak kullanılmaya elverişli (bez)
    • "Kefenlik kumaş."

KEFİLLİK

  1. [isim] Kefalet

KEFELEME

  1. [isim] Kefelemek işi

KEFALLER

  1. [isim] Kefalgiller, kum balığıgiller, cennet balığıgiller, uskumrugiller familyalarını içine alan kemikli balıklar takımı

KEFENSİZ

  1. [sıfat] Kefene sarılmamış
    • "Bastığın yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı, / Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı." (Mehmet Akif Ersoy)
  2. [zarf] Kefene sarılmadan
    • "Kefensiz gömülmüş."

KEFENCİ

  1. [isim] Cenaze gereçleri satan kimse
  2. [sıfat] Zorba

KEFENLİ

  1. [sıfat] Kefene sarılmış
  2. [zarf] Kefene sarılarak

KEFALET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Birinin borcunu ödememesi veya verdiği sözü yerine getirmemesi durumunda bütün sorumluluğu üzerine alma durumu, kefillik
    • "O zamanlarda her sene kefaletleri yüzünden bin lira, iki bin lira ödemek mecburiyetinde kalınmış." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KEFARET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir günahı Tanrı'ya bağışlatmak umuduyla verilen sadaka veya tutulan oruç
    • "Bunu yapan günün birinde er geç bu günahın kefaretini ödeyecektir." (Haldun Taner)
  2. Diyet
    • "Onu sevmek bile hayatımın kefareti oluyor." (Aka Gündüz)

KEFESİZ

  1. [sıfat] Kefesi olmayan

KEFEKİ

  1. [isim] Yapılarda kullanılan açık renkli, delikli, hafif, işlenmesi kolay, ateşe dayanıklı bir tür taş
  2. Diş taşı

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü