Ke ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ke olan 6 harfli 60 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KELLİK

1. [isim] Kel olma durumu
   • "Tepelerindeki kellik, yavaş yavaş çıkan tüylerle kapanıyor." (Ömer Seyfettin)
2. Vücudun kıllı yerlerinde üreyen bir tür mantarın, kılların dökülmesine yol açtığı bulaşıcı bir hastalık
3. Çıplak, bitkisiz yer

KERMEN

1. [isim] Kale

KERRAT

...

KEMANİ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Alaturka müzikte keman çalan kimse

KEKLİK

1. [isim] Sülüngillerden, güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte bir kuş (Perdrix)
   • "Yediği çilek ve çiğdem, ninnisi kaval ve bülbül, arkadaşı turna ve keklik imiş." (Refik Halit Karay)
   • "Bir gün evvel keklik gibi seken dipdiri bir insan, bir gün sonra kargabüken yemiş gibi kıvrılmış yatıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Alımlı, güzel kadın

KERMES

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir derneğe, bir çalışmaya yardım sağlamak amacıyla genellikle açık havada satış yapılarak gelir sağlanan toplantı
2. Küçük şehirlerde bayram veya panayır günlerinde yapılan eğlenceli toplantı

KEPAZE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Niteliksiz, değersiz
   • "Hele o İspanyol nezlesi, illetlerin en kepazesi..." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Onu kepaze etmek için bu rolü vermişlerdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Utanmaz, rezil
3. Gülünç
4. [isim] Talim yaparken kullanılan gevşek ok yayı

KEFERE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Müslüman olmayanlar, kâfirler
   • "Kefereye aldırmayın, hâlden anlar heriflerdir." (Peyami Safa)

KEŞŞAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bilinmeyen çok önemli bir şeyi keşfeden
2. Keşif kolu
3. İzci

KEFEKİ

1. [isim] Yapılarda kullanılan açık renkli, delikli, hafif, işlenmesi kolay, ateşe dayanıklı bir tür taş
2. Diş taşı

KERATA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Karısı tarafından aldatılan erkek
2. Ayakkabı çekeceği
3. Küçüklere sevgi ile söylenen bir sitem sözü
   • "Kimden yana bu kerata?" (Necati Cumalı)

KEÇECİ

1. [isim] Keçe yapan veya satan kimse

KEZZAP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Nitrik asit
   • "O gece, elimde mektebin kâğıdı, aramadığım ne kibrit suyu kaldı ne kezzap." (Falih Rıfkı Atay)

KENTER

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Atın hızlı ve düzenli gidişi

KELİME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anlamlı ses veya ses birliği, söz, sözcük
   • "Tayyare kelimesine alışan millet, uçak kelimesine de alışır." (Orhan Veli Kanık)
   • "Kelimenin tam anlamıyla bu işin bütün çilesini çekti."

KEPENK

1. [isim] İş yeri, pencere, kapı vb. yerleri kapamak için kullanılan, türlü biçimlerde sac levha, demir veya tahta kanat
   • "Akşamüstü, bütün kepenkler indikten sonra sokağa çıktık." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Belediye çavuşu çarşıyı ve arastaları dolaşmış, esnafa kepenk kapattırmıştır." (Tarık Buğra)

KERPİÇ

1. [isim] Duvar örmekte kullanılmak için kalıplara dökülüp güneşte kurutulmuş saman ve balçık karışımı ilkel tuğla
2. [sıfat] Bu tuğladan yapılmış
   • "Kerpiç evler, ipe serili çamaşırlar gibi ay ışığında sallanıyorlar." (Peyami Safa)

KEMLİK

1. [isim] Kötülük

KEKEME

1. [sıfat] Damak sesleriyle başlayan kelimeleri ve heceleri tekrarlayarak birdenbire söyleyen ve keserek konuşan, keke, kekeç
   • "Arabacı yirmi beş yaşlarında delişmen, dili biraz kekeme bir oğlan." (Memduh Şevket Esendal)

KERTME

1. [isim] Kertmek işi
2. Çentik