Ke ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ke olan 5 harfli 83 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KEMAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik
2. En yüksek değer
   • "Tozu kaldı ise bir paket al, saçak tütün iç. Bunun kemali altmış para!" (Memduh Şevket Esendal)

KEPÇE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Sulu yiyecekleri karıştırmaya ve dağıtmaya yarayan, uzun saplı, yuvarlak ve derince kaşık
   • "Tahta kaşık ve kepçe yontar, geçimini bunları satarak sağlardı." (Nezihe Araz)
2. [sıfat] Bu kaşığın alabildiği miktarda olan
   • "Tabağına iki kepçe çorba koydu."
3. Erimiş madeni kalıba dökmek için kullanılan büyük kaşık
4. Saplı bir çembere geçirilmiş olan, balık veya kelebek tutmada kullanılan ağ
5. Tahıl, kömür, kum vb.nin yüklenip boşaltılmasında kullanılan, iki veya daha çok çeneden oluşmuş motorlu araç
6. [sıfat] Bu aracın alabildiği miktarda olan
7. Gemilerde, ortasında dümenevi bulunan yuvarlak kıç çıkıntısı
8. Güreşte hasmın arkasından bacakları arasına el sokma oyunu

KEFEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölünün gömülmeden önce sarıldığı beyaz bez, yakasız gömlek, yakasız mintan
   • "Gül değil, arkasında kanlı kefen / Sen misin, sen misin garip vatan?" (Namık Kemal)

KERDE

1. [isim] Sebze fideliği
   • "İlerdeki kerdelerin birinde, üzerine uçuk sarı bir ışık düşmüş bir domates..." (Tarık Buğra)

KEKEÇ

1. [sıfat] Kekeme

KENDİ

1. [zamir] İyelik ekleri alarak kişilerin öz varlığını anlatmaya yarayan dönüşlülük zamiri, zat
   • "Kendi ülkemizde kendimizi yok edeceklerdi." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Ertesi sabah beni balığa çıkarken uyandırmayacaklardı. Bırakacaklardı kendi hâlime." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Bizim gibi dış âlemle münasebetleri aksamış, kendi içine çekilip kendi yağıyla kavrulmak zorunda kalmıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kendi kanatlarınla uçmayı öğreninceye dek yanından ayrılır mıyım senin yavrum?" (Turan Oflazoğlu)
2. Kişiler üzerinde direnilerek durulduğunu anlatan bir söz
   • "Kendisi gelsin. Kendimiz görmeliyiz."
   • "Sonunda kendine gelen İnce Memed hemen abasını soyundu." (Yahya Kemal)
   • "O hayalleri kuran da o hatıralara kendini bırakan da bugünkü ben değil miyim?" (Nurullah ataç)
   • "Onlar benim dostlarım, kendimi onların yanında dağıtmış olmam çok vahim değil." (Ayşe Kulin)
3. Bir işte başkalarının etkisi bulunmadığını belirten bir söz
   • "Kendi yapacağı işi bırakır, âleme öğüt vermeye kalkar." (Burhan Felek)
   • "Pencere kenarında, uzun bir mindere kendini bıraktı, gözlerini kapadı, öylece kaldı." (Peyami Safa)
   • "Kendini, çiğ ve yakıcı ışık çerçevesi içinde bulur bulmaz, ter boğmasına uğradı." (Atilla İlhan)
   • "Geçen sene bir buçuk şişe içti, biraz kendini toparladı." (Memduh Şevket Esendal)
4. "Kendisi, kendileri" biçiminde bazen saygı duygusuyla veya söz konusu olanları amaçlayarak o ve onlar yerine kullanılan bir söz
   • "Kendileri evde yoklar mı?"
   • "Kendimi bildim bileli hep bu bozuk makine seslerini duyarım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KEMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dört telli, çenenin altına dayayarak çalınan yaylı saz
   • "Açık sarı saçlı, zayıf bir kadın keman çalıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Yay

KEYFİ

...

KELLİ

1. [edat] "Sonra" edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz
   • "Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu." (Halikarnas Balıkçısı)

KEMİK

1. [isim] İnsanın ve omurgalı hayvanların çatısını oluşturan türlü biçimdeki sert organların genel adı
   • "Kemikten bir tahta gibi gıcırdayarak Nihat yerinden kalktı." (Peyami Safa)
   • "Soğuk kemiklerimize kadar işlemişti."
2. [sıfat] Bu sert organdan yapılmış
   • "Kemik tarak."

KESKİ

1. [isim] Ağaç, taş, metal vb.ni yontmaya yarayan, bir ucu keskin çelik araç
2. Demir ve sac kesmek için üzerine çekiçle vurularak yürütülen keskin araç, tırnak
3. Pulluk gövdesi önüne takılan ve toprağı kesip ayıran, bıçak veya disk biçiminde çelikten yapılmış pulluk parçası

KETUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Ağzı sıkı
   • "Ne kadar da ketumdur, katlandığı acıları sergilemeyi hiç sevmez." (Atilla İlhan)
   • "Sefirlerin az konuşması, ketum olması şarttır derler ya, laf!" (Haldun Taner)

KEŞAN

...

KELEK

1. [isim] Olgunlaşmamış, ham kavun
2. Irmaklarda işleyen ve şişirilmiş tulumlar üzerine kurulan bir çeşit sal
3. [sıfat] Yer yer çıplaklığı veya boşluğu olan
   • "Kelek mısır."
4. [sıfat] Kılsız
   • "Kelek tulum."
5. [sıfat] Aptal

KESEK

1. [isim] Bel, çapa veya sabanın topraktan kaldırdığı iri parça
2. Tezek
3. Çimen yapmak için üzerindeki otuyla birlikte çıkarılmış çayır parçası

KESİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yoğun
2. Saydam olmayan
3. Sık, kalın

KEDER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Acı, üzüntü, dert, sıkıntı, ıstırap, tasa
   • "Ya hasta yahut bir kederi var." (Halide Edip Adıvar)

KELAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Söz
   • "Mecliste arif ol kelamı dinle / El iki söylerse sen birin söyle." (Karacaoğlan)
2. Söyleyiş biçimi, söyleme
3. Tanrı'nın varlığını ve İslam dininin doğruluğunu konu edinen bilim

KELLE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı
   • "İşi besbelli acele imiş... Bir koşturur ki sanırsın kelle götürüyor." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kimi kellesinden olur padişah olayım derken, kimi de yaka paça oturtulur tahtına." (Turan Oflazoğlu)
   • "Kelleyi koltuğun altına almışız, memleketteki pisliği kanımızla temizlemeye karar vermişiz." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Atı kimin evinde, kimin elinde bulursa onun kellesini vurduracakmış." (Yahya Kemal)
2. Ekinlerde başak
   • "Aralarında yaşlı başlı, kelle kulak yerinde, efendiden adamlar da var." (Reşat Nuri Güntekin)
3. Külçe biçimindeki şeker
   • "Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor." (Atilla İlhan)
4. Baş, kafa

KELİK

1. [isim] Eski ayakkabı