Kafa ile başlayan kelimeler

Başında kafa olan 17 kelime var. Kafa ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kafa olan kelimeler listesine ya da sonu kafa ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kafa bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

KAFATASÇILIK

10 Harfli Kelimeler

KAFADARLIK, KAFADAŞLIK, KAFASIZLIK

9 Harfli Kelimeler

KAFALILIK, KAFASIZCA, KAFATASÇI

8 Harfli Kelimeler

KAFALICA, KAFATASI

7 Harfli Kelimeler

KAFADAN, KAFADAR, KAFADAŞ, KAFAKOL, KAFASIZ

6 Harfli Kelimeler

KAFACA, KAFALI

4 Harfli Kelimeler

KAFA

A A F K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AFAK, KAFA

3 Harfli Kelimeler

AKA, FAK

2 Harfli Kelimeler

AF, AK, FA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KAFATASÇILIK

1. [isim] İnsanları kafataslarının biçimine göre değerlendiren görüş
2. Bir düşünce, inanç vb.ne körü körüne bağlılık

KAFADAŞLIK

1. [isim] Kafadarlık

KAFADARLIK

1. [isim] Kafadar olma durumu, kafadaşlık

KAFASIZLIK

1. [isim] Kafasız olma durumu, anlayışsızlık, kavrayışsızlık
   • "Çalıkuşu'nun kafasızlığı malum." (Reşat Nuri Güntekin)

KAFASIZCA

...

KAFATASÇI

1. Kafatasçılıktan yana olan kimse, görüş

KAFALILIK

1. [isim] Kafalı olma durumu

KAFALICA

...

KAFATASI

1. [isim] İnsanda ve omurgalılarda içinde beyin bulunan, başın kemik bölümü, kafa içi

KAFADAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Görüş ve anlayışları birbirine uyan kimselerden her biri, kafadaş, kafa dengi

KAFAKOL

1. [isim] Güreşte bir oyun türü

KAFADAŞ

1. [isim] Kafadar
   • "Biraz da kendi kendinize, kendi kafadaşlarınızla baş başa kalarak enine boyuna her şeyi ölçünüz." (Etem İzzet Benice)

KAFASIZ

1. [sıfat] Kafası olmayan
2. Düşünüşü, anlayışı ve kavrayışı kıt olan, anlayışsız, kavrayışsız

KAFADAN

1. [zarf] Zihinden, belleğini kullanarak

KAFACA

1. [zarf] Düşünce bakımından
   • "Kafaca, ruhça, zevkçe, terbiyece eski adam diyebileceğimiz bir örnek alınız." (Yahya Kemal Beyatlı)

KAFALI

1. [sıfat] Kafası olan
2. Kafası herhangi bir biçimde olan
   • "Çıkık kafalı."
3. Bilgili, kavrayışlı ve anlayışlı
   • "Kafalı adam."

KAFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan başı, ser
   • "İpini koparmış aylakla, çiçeği burnunda asistan, dejenere mirasyedi ile ağır işçi, burada dirsek dirseğe kafa cilalardı." (Haldun Taner)
   • "Benimle kafa çekmenin onlar için pek keyifli olduğunu sanmıyorum." (Erhan Bener)
   • "Ona birisi kafayı çekmekte olduğunu söyleseydi, kılı bile kıpırdamazdı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ne gücünü aşan meseleler için çene yormaya, kafa eskitmeye niyeti vardı ne de kendi başarısızlıkları için suçlu aramaya..." (Tarık Buğra)
2. Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
   • "Bir dakika kafamı dinleyip başka şeylerden bahsetmek ihtiyacı duyduğum zaman..." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Saz, söz başlasın, içki ile kafalar iyice dumanlansın, cümbüş tam kıvamını bulsun." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Ahmet de bize varır varmaz kafayı yere vurdu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
4. Mekanik bir bütünün parçası
   • "Distribütör kafası."
5. Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek
   • "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş." (Yahya Kemal Beyatlı)
6. Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
   • "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı." (Yusuf Ziya Ortaç)