İm ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında im olan 7 harfli 23 kelime var. İm ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde im olan kelimeler listesine ya da sonu im ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında im bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

M İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İMAMECİ

...

İMMORAL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Töretanımaz

İMTİZAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Karışabilme
2. Birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk
3. İyi geçinme, uyuşma
4. Kaynaşma

İMRENCE

1. [isim] Herkesçe imrenilen şey veya kimse

İMGELEM

1. [isim] İnsanın istediği şeyleri gözünde canlandırabilme yetisinin ürünlerini kapsayan evren
   • "İmgelemimde bir sahne uyduruyorum. Deniz kenarında oturuluyor." (Nezihe Meriç)

İMTİSAS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Emme, emerek çekme, soğurma

İMANSIZ

1. [sıfat] İmanı olmayan, inançsız, inansız
2. İnsafsız, acımasız

İMRENİŞ

1. [isim] İmrenme işi veya biçimi

İMAMEVİ

1. [isim] Kadınlara özgü cezaevi

İMTİSAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir örneğe göre davranma, uyma, benzemeye çalışma
2. Alınan buyruğa bütünüyle uyma

İMGESEL

1. [sıfat] İmge ile ilgili, hayalî

İMPLANT

...

İMLEMEK

1. [-i] İm koymak, imle göstermek
2. Dolayısıyla anlatmak, ima etmek
   • "Bu tür kısaltmalar, adları geçenlerin, yakından tanıdığımız kişiler olduğunu imler." (Tomris Uyar)

İMAMLIK

1. [isim] İmam olma durumu
2. İmamın görevi
   • "Ne yapacağını şaşırdı. İmamlıktan atarlarsa diye korkuyor." (Reşat Nuri Güntekin)

İMDATÇI

1. [isim] İmdada gelen, yardıma koşan kimse
   • "Gözlerinden akan yaş mıdır / İmdatçı gelmedi kış mıdır." (Halk türküsü)

İMANİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnancılık

İMRENTİ

1. [isim] İmrenme, gıpta
   • "Döndü, bir kenardan imrentiyle kendisine bakmakta olan Berbat'ı gördü." (Orhan Kemal)

İMRENME

1. [isim] İmrenmek işi, gıpta
   • "Bütün bu saf sözleri, bir kısmı gerçek bir imrenme ile, bir kısmı içten gelen bir alayla dinliyordu." (Halide Edip Adıvar)

İMRAHOR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse

İMTİHAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sınav
   • "Geniş, perdesiz, kırmızı badanalı bir odanın ta ortasında birinci sınıfı Fransızcadan imtihan ediyorduk ." (Ömer Seyfettin)
2. Güç, direnme, dayanışma gerektiren, sonucunda deneyim kazandıran zor bir durum