Ç ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ç olan 7 harfli 287 kelime var. Ç harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ç bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇATKILI

1. [sıfat] Çatkısı olan
   • "Kızının bu hâlini gören başı çatkılı bir dolmacı bacı hemen oraya koştu." (Osman Cemal Kaygılı)

ÇİRİŞÇİ

1. [isim] Çiriş yapan ve satan kimse

ÇÖĞÜRCÜ

1. [isim] Çöğür (I) çalan kimse

ÇABUCAK

1. [zarf] Vakit geçirmeden, kısa sürede, aceleten, acilen, alelacele, anında, bir anda, bir çırpıda, birden, bir hamlede, bir koşu, bir lahzada, bir solukta, çabucacık, çabuk, çabukça, çarçabuk, dakikasında, derakap, derhâl, hemen, hemencecik, hemencek, hızla, hızlı, hızlı hızlı, ivedilikle, lahzada, müstacelen, palas pandıras, serian, süratle, şipşak, tez beri, tezce, tezelden, yellim yelalim
   • "Yatakta çabucak doğruldu." (Atilla İlhan)
2. Kolaylıkla

ÇENESİZ

1. [sıfat] Çenesi olmayan
2. Çok konuşan
3. Yerinde ve düzgün konuşmasını bilmeyen

ÇEKECEK

1. [isim] Ayakkabı ile topuk arasına sokularak ayağın ayakkabıya kolay girmesini sağlayan, maden, boynuz veya plastik maddeden yapılmış alet

ÇATISIZ

1. [sıfat] Çatısı olmayan, üstü açık (ev, kulübe)

ÇÖĞÜNME

1. [isim] Çöğünmek işi

ÇANKIRI

...

ÇEVİRGİ

1. [isim] Anahtar, tokmak vb. çevrilebilen araç

ÇAKILLI

1. [sıfat] Çakılı olan
   • "Kumsal topraktan, dibi çakıllı suya girdi." (Cahit Uçuk)

ÇALIŞIM

1. [isim] İdman

ÇEHRELİ

1. [sıfat] Çehresi olan
   • "Kırmızı fesi kulaklarına kadar geçmiş, bayağı çehreli, yapma tavırlı, sahte öksürüklü bir adam çıktı." (Refik Halit Karay)

ÇEKBERİ

1. [isim] Harman yerinde yığınları çekmeye yarayan alet, gelberi

ÇIKIŞLI

1. [sıfat] Belli bir okulu veya öğrenim kademesini bitirmiş olan, mezun
   • "Okulun 1930 yılı çıkışlıları toplandı."

ÇUKURLU

1. [sıfat] Çukuru olan

ÇIKIKÇI

1. [isim] Çıkıkları düzelten kimse, sınıkçı, kırıkçı
   • "... buzdan kayıp bacağını kırdı. Çıkıkçı getirdiler, bacağı şimdilik alçıda." (Tarık Dursun K)

ÇİVİSİZ

1. [sıfat] Çivisi olmayan veya çivilenmemiş olan

ÇAPAKLI

1. [sıfat] Çapağı olan
   • "Perdeci, çapaklı gözlerini kirli yumruklarıyla ovuşturarak cevap verdi." (Peyami Safa)

ÇIĞIRTI

1. [isim] Çığırma sesi