Ö ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ö olan 4 harfli 60 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖÇLÜ

1. [sıfat] Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan
   • "Fransız general beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)

ÖNLÜ

...

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

ÖZEN

1. [isim] Bir işin elden geldiğince iyi olmasına çabalama, özenme, itina, ihtimam
   • "Yenisini onlar özenle bileğime geçirdiler." (Haldun Taner)
   • "Çay bitmesin diye yudum yudum içmeye büyük özen gösterirler." (Salâh Birsel)

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

ÖTME

1. [isim] Ötmek işi

ÖLME

1. [isim] Ölmek işi, fevt, kabız, uful
   • "O kafile her vatandaşın maddi ve manevi hak, selamet ve saadeti için ölmeye gidiyordu." (Halide Edip Adıvar)

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

ÖRÜM

1. [isim] Sürünün gece veya sabaha karşı otlaması

ÖKÇE

1. [isim] Ayakkabı altının topuğa rastlayan yüksek bölümü, topuk
   • "Ökçesi yenmiş ayakkabıların üstünde çamurlu paçaları lime lime sarkıyordu." (Ömer Seyfettin)
2. Topuğun arka bölümü
3. Saban demirinin geçtiği ağaç parçası

ÖFKE

1. [isim] Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap
   • "Eve gelinceye kadar hiç öfkesi kalmadı." (Ömer Seyfettin)
   • "Hanım, dedi, yapmayın, öfke ile kalkan ziyanla oturur!" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Evde önüne gelenin öfkesini kendisinden çıkarmasına alışıktı." (Necati Cumalı)
   • "Adamı pataklamadan bırakmazdım, pataklamadıkça öfkemi alamazdım." (Refik Halit Karay)

ÖNCE

1. [isim] Baştaki, geçmişteki bölüm, geçmiş zaman
   • "Demin söyledikleri bana sadece daha önce olup bitenleri düşündürdü." (Tarık Buğra)
2. [zarf] İlk olarak, başlangıçta, sonra karşıtı
   • "Önce hep birlikte basın suçunu tarif edelim." (Burhan Felek)

ÖZEK

1. [isim] Merkez

ÖZGE

1. [sıfat] Başka
   • "Güzel sever diye isnat ederler / Benim haktan özge sevdiğim mi var?" (Karacaoğlan)

ÖĞLE

1. [isim] Gün ortası, öğlen
   • "Ertesi gün öğleye kadar nasıl vakit geçireceğini bilemedi." (Peyami Safa)
2. Öğle ezanı
3. Öğle namazı
   • "Öğleyi de kılar, sonra ağıla çıkarım." (Ömer Seyfettin)

ÖLÜM

1. [isim] Bir insan, bir hayvan veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi, ahiret yolculuğu, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat
   • "Çenesinde babamın ölüm günü gördüğüm asabi buruşmalar var." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Ölüm var dirim var, bu parayı alıp saklamalı."
   • "Kim bilir hangi aşüftenin biri idi bu, ölümü göze alarak arkasından koştuğun mahluk?" (Refik Halit Karay)
   • "Yüz yaşından daha çok insan ne kadar yaşar ki ölümün soluğunu ensemde duyuyorum." (Yahya Kemal)
2. Ölme biçimi
   • "Yanarak ölümü, feciydi."
   • "Ölüm Allahın emri, bu işi yapacağım."
3. İdam cezası
   • "Ölüme mahkûm oldu."
4. [ünlem] Ölmesi istenen canlı için kullanılan bir söz
   • "Zalimlere ölüm!"
5. Sona erme, yok olma, ortadan kalkma
   • "Küçük sanayinin ölümü."
6. Çok büyük sıkıntı, üzüntü
   • "Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖBÜR

1. [sıfat] Öteki, diğer
   • "Tünelin öbür ucunda tekrar ufak tefek ışıklar belirmişti." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖZET

1. [isim] Bir yazı veya sözün anlamını daha kısa ve özlü biçimde veren yazı veya söz, hülasa, fezleke
   • "Romanın özeti."
2. Filmin konusunu en kısa biçimde anlatan, bir senaryo çalışmasının ilk basamağı olan metin

ÖPÜŞ

1. [isim] Öpme işi veya biçimi
   • "O annesini her öpüşte, böyle bir defa yalanmayı âdet edinmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Öpücük

ÖNEL

1. [isim] Bir işin tamamlanması için tanınan ek süre, mehil
2. İş sözleşmesine göre işçinin işten çıkarılmadan önce belirlenen süre