Ru ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ru olan 4 harfli 15 kelime var. RU ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ru olan kelimeler listesine ya da başında ru olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EKRU

...

BORU

1. [isim] Bir yerden başka bir yere sıvı, gaz vb. aktarmaya yarayan, içi boş, uçları açık, uzun ve dar silindir
   • "Soba borusu kazanın içinden geçerdi." (Necati Cumalı)
   • "Ellerini burunlarına boru çalar gibi götürerek kümeler arasında geçit resmi yapıyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Gençlik bu, boru değil." (Atilla İlhan)
   • "Ben evin içinde zaten borusu tutulanlardan bahsedildiğine pek çok defalar müsadif olmuştum." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Borazan
   • "Ankara'da ilk sabah boru sesinden uyandım." (Ruşen Eşref Ünaydın)

GURU

1. [isim] Brahmacı eğitimde, yüksek kasttan gençleri ve öğrencileri yetiştiren, manevi gücünün en yüksek noktada olduğuna inanılan kimse
2. Herhangi bir sanat dalında veya işte en üst derecede değerlendirilen usta, pir

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

VURU

1. [isim] Kalbin, gevşeyip kasılmasından ileri gelen kımıldanışı, vuruş

DORU

1. [sıfat] Gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi koyu renkli olan (at)
2. Kızıl (at donu)

KORU

1. [isim] Bakımlı küçük orman
   • "Arkamda çam korularının parça parça neftîleştirdiği yeşil bir dağ." (Refik Halit Karay)

DARU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İlaç

SORU

1. [isim] Bir şey öğrenmek için birine yöneltilen ve karşılık gerektiren söz veya yazı, sual
   • "Minicik ellerini uzatarak bu taş nedir, diyen sorusu hâlâ hatırımızda!" (Orhan Seyfi Orhon)
2. Bir öğrenciye sınavda yöneltilen söz veya yazı, sual

BURU

1. [isim] Sancı, buruntu

EBRU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kâğıt süslemeciliğinde kitre, kola vb. yapıştırıcılarla yoğunlaştırılmış su üzerine, neft yağı ile sulandırılmış yağlı boya damlatılarak yapılan ve kâğıda geçirilen süs

KURU

1. [sıfat] Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı
   • "Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı." (Halide Edip Adıvar)
2. Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan
   • "Kuru çöl. Kuru tepeler."
3. Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı
   • "Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar." (Refik Halit Karay)
4. Canlılığını yitirmiş (bitki)
   • "Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum?" (Halide Edip Adıvar)
5. Zayıf, çelimsiz, arık, sıska, kaknem
   • "Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın!" (Halide Edip Adıvar)
6. Salgısı olmayan
   • "Kuru öksürük. Kuru egzama."
7. Döşenmemiş, çıplak
   • "Kuru tahtaya oturma!"
8. Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek)
   • "Kuru çayla karın doyar mı?"
9. Etkisi ve sonucu olmayan
   • "Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler." (Ruşen Eşref Ünaydın)
10. Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze
    • "Kuru, zevksiz bir hayat."
11. Akıcı olmayan, duygudan yoksun
    • "Kuru bir anlatım."
12. [isim] Kuru fasulye

FÜRU

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dallar, kollar, ayrıntılar
2. Çocuklar, torunlar

PERU

...

DURU

1. [sıfat] Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak
   • "Duru su."
2. Pürüzsüz (ten)
   • "Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup)