Men ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda men olan 7 harfli 17 kelime var. MEN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde men olan kelimeler listesine ya da başında men olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E M N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

MEN, NEM

2 Harfli Kelimeler

EM, EN, ME, NE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EĞİRMEN

1. [isim] İplik eğirmeye yarar araç, kirmen
   • "İki arkadaş, yüzlerce yıllık tonozların altında eğirmenlerini çevirirlerken her günkü ahenklerine giriştiler." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

FENOMEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Olay
   • "Güneşin batıdan doğması gibi olağanüstü bir fenomen sayılmalıdır bu." (Haldun Taner)
2. Görüngü

KÖSEMEN

1. [isim] Sürünün önünden giderek ona kılavuzluk eden koç veya teke
2. Dövüşken iri koç veya teke
3. Yol gösteren kılavuz
4. Borsada öncülük yapan hisse

TECİMEN

1. [isim] Tacir, tüccar
   • "Esnaf ve tecimenlerin konak ve yalılarında da yiyinti işleri her türlü sınırı aşar." (Salâh Birsel)

KÜÇÜMEN

1. [sıfat] Benzerlerinden daha küçük olan, pek küçük

TAMAMEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Bütün olarak, büsbütün
   • "Hanımlar tamamen çıktıktan sonra, beylere de numaraları dağıtılacaktır." (Sait Faik Abasıyanık)

TAŞEMEN

1. [isim] Taşemengillerden, suda yaşayan, çok ilkel yapılı omurgalı hayvan (Petromyzon)

MENEMEN

1. [isim] Yumurta, soğan, yeşilbiber ve domatesle yapılan bir yemek

SÜLÜMEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ak sülümen

ENCÜMEN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Alt kurul
   • "Nadir eserleri kopya etmek üzere encümenin kararı ile Fransa'ya gönderildim." (Haldun Taner)

KÖLEMEN

1. [isim] Kölelerden kurulan bir asker sınıfı
2. Birinin sahip olduğu köle veya karavaş

İŞÇİMEN

...

TÜRKMEN

...

EVCİMEN

1. [sıfat] Evine, ailesine çok bağlı (kimse)
   • "Evcimen bir erkek."
2. Ev işlerini iyi bilen, becerikli (kadın)
   • "Reçel, evlerde, evcimen hanımların ellerinde kıvamına eren bir bal değil midir?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Aklı başında, sakin
   • "Nağmeler ve hanende sesleri, uslu ve evcimen halkı heyecana ve galeyana getiriyordu." (Abdülhak Şinasi Hisar)

MÜEMMEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Emniyete alınmış (kimse)
2. Güvenilir (kimse)

SALİMEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Sağ ve esen olarak, hiçbir kötü durumla karşılaşmadan

EĞİTMEN

1. [isim] Eğitim işiyle uğraşan kimse
2. Kurs görerek köyde öğretmenlik yapan kimse, köy öğretmeni