Başında me olan 5 harfli 93 kelime var. Me ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde me olan kelimeler listesine ya da sonu me ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında me bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
E M Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
2 Harfli Kelimeler
EM, ME
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- MEVLA
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Efendi, sahip, malik
-
[isim]
Efendi, sahip, malik
- METİL
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Doymuş hidrokarbon kökleri serisinin ilk basamağı
-
[isim]
Doymuş hidrokarbon kökleri serisinin ilk basamağı
- MESAJ
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Bir devlet büyüğünün, bir sorumlunun belirli bir olay veya durum dolayısıyla ilgililere gönderdiği bildiri
- "Giderken ona bir mesaj bırakmamış, haber de vermemiş." (Abdülhak Şinasi Hisar)
-
İleti
- "Kendisi ile bir mesaj yollamak istiyorum." (Falih Rıfkı Atay)
-
Yazı veya sözle anlatılması amaçlanan duygu, düşünce
-
[isim]
Bir devlet büyüğünün, bir sorumlunun belirli bir olay veya durum dolayısıyla ilgililere gönderdiği bildiri
- MENUS
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Alışılmış olan
-
Yabancılık çekmeyen, alışmış, alışık
-
[sıfat]
Alışılmış olan
- MEKİK
-
Kelime Kökeni : Farsça
-
[isim]
El veya otomatik dokuma tezgâhlarında atkı veya argaç denilen ve enine olan iplikleri, uzunlamasına olan arışların arasından geçirmeye yarayan masuralı araç
- "Görüntümüz iyi ile kötü arasında mekik dokudu." (Talât Halman)
-
Oya yapmakta kullanılan, kemik, ağaç veya plastikten, iki ucu sivri, arasından iplik geçecek bir yarığı bulunan küçük araç
-
Genellikle karın kaslarının güçlendirilmesi için yapılan beden hareketi
-
Uzay gemisi
-
[isim]
El veya otomatik dokuma tezgâhlarında atkı veya argaç denilen ve enine olan iplikleri, uzunlamasına olan arışların arasından geçirmeye yarayan masuralı araç
- MEDAR
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Dönence, cezir karşıtı
-
Dayanak, yardımcı
-
[isim]
Dönence, cezir karşıtı
- MERMİ
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Ateşli silahların attığı patlayıcı ve delici madde, kurşun
- "Piyade mermisi. Topçu mermisi."
-
[isim]
Ateşli silahların attığı patlayıcı ve delici madde, kurşun
- MESEN
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Sanat ve bilim adamlarını koruyan kimse
- "Anacığı Sait Faik'in tek meseni, en anlayışlı dostu, sır yoldaşı oldu dünyada." (Haldun Taner)
-
[isim]
Sanat ve bilim adamlarını koruyan kimse
- MEZAR
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Ölünün gömülü olduğu yer, kabir, sin, makber, gömüt
- "Mezar, tabuta yakın yerdeymiş ve cenaze dilencilerle kalabalıklaşmıştı." (Memduh Şevket Esendal)
-
[isim]
Ölünün gömülü olduğu yer, kabir, sin, makber, gömüt
- MERAM
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
İstek, amaç, gaye, maksat
- "Benim meramım sana yalnız bir şey sormak." (Ömer Seyfettin)
- "Gözlerini siyasi ihtiraslar bürüyen kimselere meram anlatmak mümkün olmamıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
- "İşte o, meram ettiği zaman etrafındakilere böyle tahakküm ederdi." (Reşat Nuri Güntekin)
-
[isim]
İstek, amaç, gaye, maksat
- MEYAN
-
-
[isim]
Meyan kökü
-
[isim]
Meyan kökü
- MESMU
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
İşitilmiş, duyulmuş olan
-
[sıfat]
İşitilmiş, duyulmuş olan
- MERİÇ
- ...
- MEŞİN
-
Kelime Kökeni : Farsça
-
[isim]
İşlenmiş koyun derisi
-
[sıfat]
Bu deriden yapılmış olan
- "Yağız atlar kişnedi / Meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
-
[isim]
İşlenmiş koyun derisi
- MELİK
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Padişah, hükümdar, hakan
-
[isim]
Padişah, hükümdar, hakan
- MELON
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[sıfat]
Yuvarlak ve bombeli (şapka)
- "Şimdilerde kimsenin giymediği melon bir şapka, boynunda yün atkısı olan bir adam..." (Memduh Şevket Esendal)
-
[sıfat]
Yuvarlak ve bombeli (şapka)
- MELCE
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Sığınak, barınak
-
[isim]
Sığınak, barınak
- MELEŞ
-
-
[isim]
İki kuzulu koyun
-
[isim]
İki kuzulu koyun
- MENFA
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Bir kimsenin sürgüne gönderildiği yer, sürgün yeri
- "Paris'teki menfa hayatında epeyce Frenk alışkanlığı edinmiş." (Atilla İlhan)
-
[isim]
Bir kimsenin sürgüne gönderildiği yer, sürgün yeri
- MESİR
- ...