Başında ku olan 9 harfli 95 kelime var. Ku ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ku olan kelimeler listesine ya da sonu ku ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ku bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUVVETSİZ

  1. [sıfat] Gücü, kuvveti olmayan, güçsüz
  2. Etkisiz
    • "Kuvvetsiz bir ilaç."

KURUNTUCU

  1. [sıfat] Sürekli kuruntuya kapılan (kimse), işkilli, müvesvis

KUŞPALAZI

  1. [isim] Difteri

KURUTMALI

  1. [sıfat] Kurutma sistemi olan
    • "Kurutmalı çamaşır makinesi."

KURNAZLIK

  1. [isim] Kurnaz olma durumu veya kurnazca iş
    • "Ön tarafta bir yer bulup oturunca kurnazlığına pek sevindi." (Haldun Taner)

KUYRUKSUZ

  1. [sıfat] Kuyruğu olmayan

KUTUCUKLU
...
KURDELELİ

  1. [sıfat] Kurdelesi olan
    • "Analarına cici kurdeleli armağanlar alıp onları öpücüklere boğan çocuklar..." (Haldun Taner)

KURŞUNSUZ

  1. [sıfat] Kurşunu olmayan
  2. Kurşun elementi içermeyen
    • "Kurşunsuz benzin."

KUŞLOKUMU

  1. [isim] Yumurta, un ve şekerle yapılan bir tür kurabiye

KUTSANMAK
...
KULAKTOZU

  1. [isim] Kulak memesi

KURMAYLIK

  1. [isim] Kurmay olma durumu

KUŞEKMEĞİ

  1. [isim] Turpgillerden, çorak yerlerde yetişen, beyaz veya mor çiçekli, eskiden hekimlikte kullanılmış olan otçul bir bitki, çobandağarcığı (Thlaspi)

KURABİLME
...
KURUNTULU

  1. [sıfat] Kuruntusu olan (kimse), evhamlı, mütevehhim
    • "Karısı Tevfik'ten daha kuruntulu, hırçınlıktan kurumuş bir kadın." (Memduh Şevket Esendal)

KUŞAKLAMA

  1. [isim] Kuşaklamak işi veya biçimi
  2. [zarf] Kuşak biçimini andırarak
    • "Duvarın içine kuşaklama, bir ağaç koymalı."

KUTLANMAK

  1. [nsz] Kutlama işi yapılmak, tebrik edilmek

KUDURTMAK

  1. [-i] Kudurmasına sebep olmak
  2. Öfkelenmesine yol açmak

KURTULMAK

  1. [nsz] Tehlikeli veya kötü bir durumu atlatmak
    • "Beni musluğa götüren namuslu polisler kurtulduğumu görünce sevindiler." (Aka Gündüz)
  2. [-den] İstenmeyen, sıkıntı veren, hoşlanılmayan bir kimseden, bir yerden, bir durumdan uzaklaşmak
    • "Kayıtsızlıktan, tembellikten, gerilikten kurtulmak için inanmak lazım." (Orhan Seyfi Orhon)
  3. Bir şey bulunduğu veya bağlı olduğu yerden ayrılmak
    • "Yüksek dallardaki fazla olgun, ballı şeftaliler, saplarından kurtularak dolgun, yumuşak bir sesle yerlere, çimenler içine durmamacasına yavaş yavaş dökülürdü." (Refik Halit Karay)
  4. Bağını koparıp kaçmak
    • "At kurtulmuş."
  5. Doğurmak
    • "Kadın sabaha karşı kurtulmuş."

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü