Ke ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ke olan 4 harfli 19 kelime var. Ke ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ke olan kelimeler listesine ya da sonu ke ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ke bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EK, KE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KESİ

...

KELE

1. [isim] Boğa, tosun

KEBE

1. [isim] Kısa kepenek
   • "Eşek gitti. Üstünde yeni kebe de vardı." (Memduh Şevket Esendal)

KESP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kazanma

KEÇİ

1. [isim] Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus)
2. [sıfat] İnatçı

KEDİ

1. [isim] Kedigillerden, köpek dişleri iyi gelişmiş, kasları çevik ve kuvvetli evcil veya yabani, küçük memeli hayvan, pisik (Felis domesticus)
   • "Evcil kedi. Ankara kedisi. Van kedisi."
   • "Derin bir hayranlıkla gözlerini kıza kaptırmış, kedi ciğere bakar gibi süzüp duruyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KENT

Kelime Kökeni : Soğdca

1. [isim] Şehir
   • "Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı." (Necati Cumalı)
2. Site

KEFE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Terazi gözlerinden her biri

KEZA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Aynı biçimde
   • "Süt beyaz, kar keza, pamuk keza."

KELT

...

KEÇE

1. [isim] Yapağı veya keçi kılının dokunmadan yalnızca dövülmesiyle elde edilen kaba kumaş
   • "Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular." (Ömer Seyfettin)
   • "Askerde, vüzera, rical dairelerinde 'keçe külah olmak' kıyafeti soyulup tardedilmek demek idi." (Ahmet Rasim)
2. [sıfat] Bu kumaştan yapılmış olan
   • "Keçe çadırların içi biraz ısınsın diye, yerlere kilimlerin üstüne ayrı postları serilmişti." (Nezihe Araz)
3. Yere serilen halı, kilim vb. yünlü döşemelik
   • "Yaz geldi, keçeleri kaldırmalı."

KEKE

1. [sıfat] Kekeme

KESE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Cepte taşınan, içine para, tütün vb. konulan, kumaştan veya örgüden küçük torba
   • "Boynundan bir kese çıkardı fakat içine bakmadan ani bir fikirle yüzü kızardı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Balo ve kokteyl partisine bir davetiye alabilmek için keselerinin ağzını açmak kifayet etmezse avuçlarını açarlar." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bunda benim keseme bir girecek yok ki sana yalan söyleyeyim." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Böylece Tecirlilerin yanına varan bir hoca, kesesini pek çok doldururmuş." (Salâh Birsel)
2. [sıfat] Bu küçük torba miktarında olan
   • "Üç kese tütün."
3. Bazı şeylerin üzerine geçirilen, kumaştan çanta biçiminde kap
   • "Kur'an kesesi."
4. Yıkanırken kir çıkartmak için ele geçirilen, vücudu ovmaya yarayan, bürümcükten, cep biçiminde bez
5. Bir kimsenin mal varlığı
   • "Bu sadeleşme vücut ve keseye daha elverişli idi." (Falih Rıfkı Atay)
6. Organizmanın bazı boşlukları
7. Su bitkilerinde içi hava ile dolu olan ve bitkinin suda yüzer durumda kalmasını sağlayan şişkinlik
8. Beş yüz kuruşluk para birimi

KENE

1. [isim] Koyun, köpek, at vb. hayvanların veya insanların derisinde asalak olarak yaşayan, bulaşıcı hastalıklara neden olan böceklerin genel adı, sakırga

KETE

1. [isim] Yağlı, mayalı veya mayasız hamurdan yapılan çörek

KERH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tiksinme, iğrenme
2. Bir işi istemeyerek zorla yapma

KEKA

1. [ünlem] Keyifli bir durum anlatılırken "ne güzel, ne iyi" anlamlarında söylenen bir söz

KERE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kez, yol, defa, sefer
   • "Bir kere düştün mü ne arayan olur ne soran!" (Burhan Felek)

KEME

1. [isim] Büyük sıçan
2. Domalan