Ka ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ka olan 5 harfli 39 kelime var. KA ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ka olan kelimeler listesine ya da başında ka olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

AK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

POLKA

1. [isim] Bir çeşit Polonya dansı
2. Bu dansın müziği

YUFKA

1. [isim] Oklava ile açılan ince, yuvarlak hamur yaprağı
2. Sacda pişen bir ekmek türü
3. [sıfat] İnce ve çabuk kırılır, dayanıksız
   • "Bu kapak pek yufka bir şey."

PARKA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Genellikle askerin açık hava eğitimi ve manevra sırasında giydiği soğuğa karşı koruyucu, başlıklı bir çeşit üstlük
2. Genellikle gençlerin giydiği başlıklı bir tür üstlük

ALAKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İlgi
   • "Bu sahneyi mangalın başında Havva Hanım bize kaç defa tekrar etti, hatırlayamam. Ama her defasında bizde büyük bir alaka uyandırıyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Fabrikayla alakamı kestim."
2. Gönül bağı

HALKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çeşitli metallerden veya tahtadan yapılmış çember
   • "Belinde uzun gümüş halkalarla asılı gümüş anahtarları vardı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Alevlerin etrafında halka olduk ve konuştuk." (Halide Edip Adıvar)
2. Çember biçiminde çeşitli nesnelerden yapılmış tutturma aracı
   • "Perde halkası."
3. Değerli metallerden yapılan çember biçimindeki süs eşyası
   • "Kulağındaki altın halka. Nişan halkası."
4. Su gibi sıvıların içine katı bir nesnenin düşmesiyle oluşan, gittikçe büyüyerek açılan çembere benzeyen biçim
   • "Suda halkalar oluştu."
5. Çember biçiminde dizilmiş topluluk
6. Uykusuzluk, yorgunluk, üzüntü vb. sebeplerle göz altında beliren koyuluk
   • "Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz? / Ya gözler altındaki mor halkalar?" (Cahit Sıtkı Tarancı)
7. Bir tür ufak, yağlı ve tuzlu simit
   • "İstanbul fırınları çocuk bileği gibi ince halkalar yaparlardı." (Reşat Nuri Güntekin)
8. [sıfat] Çember biçiminde olan
9. Yerden yüksekliği ayarlanabilen aralıklara asılı iki halatın uçlarına takılan 18 cm çapında, 28 mm kalınlığında tahta veya deri kaplı iki demir halkadan oluşan asılma araçlarından her biri

SOYKA

1. [isim] Ölünün üzerinden çıkan giysi

FIRKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan topluluğu
2. Siyasal topluluk, parti (I)
   • "Mecliste, hâkim olan fırkanın, hükûmet teşkilini, muhalif ve ekalliyette bulunan bir fırkaya terk etmesi ise asla mevzubahis olamaz." (Atatürk)
3. Tümen
   • "Benim burada bir fırka kumandanım vardı." (Peyami Safa)

BAŞKA

1. [sıfat] Bilinenden ayrı, değişik, farklı, özge
   • "Yıllar sonra olaya başka bir açıdan bakabildim." (Haldun Taner)
2. Nitelik yönünden alışılmışın dışında bir üstünlüğü olan
   • "Bütün bunlar beni herkesten başka bir insan yapmıyor." (Halide Edip Adıvar)
3. [edat] "Ayrıca, üstelik, bir yana" anlamlarında -dan / -den başka biçiminde kullanılan bir söz

ARAKA

1. [isim] İri taneli bezelye

ÇUŞKA

Kelime Kökeni : Bulgarca

1. [isim] Acı biber, kırmızıbiber

ŞAYKA

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Türklerin Karadeniz'deki ırmak kıyılarının korunmasında, Rus Kazakların kıyılara saldırmada kullandıkları altı düz, yayvan gemi

ŞIPKA

1. [isim] Torpidolara karşı ve daha başka işler için gemilerde kullanılan halattan örülmüş ağ

BARKA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Büyük sandal

YARKA

Kelime Kökeni : Bulgarca

1. [isim] Büyük piliç

İPEKA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Altın kökü

MARKA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Resim veya harfle yapılan işaret
2. Bilet, para yerine kullanılan metal veya başka şeyden parça
3. Bir ticari malı, herhangi bir nesneyi tanıtmaya, benzerinden ayırmaya yarayan özel ad veya işaret
4. Tanınmış ürün, saygın kişi vb

VATKA

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Giysilerde, omuzların dik durmasını sağlamak amacıyla içine konulan parça

ERİKA

1. [isim] Süpürge otu

ÇARKA

1. [isim] Osmanlı ordusunda öncü görevi

MUSKA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İçinde dinî ve büyüleyici bir gücün saklı olduğu sanılan, taşıyanı, takanı veya sahip olanı zararlı etkilerden koruyup iyilik getirdiğine inanılan bir nesne, yazılı kâğıt vb., hamaylı
   • "İnsan, üstünde tercihen boynunda mutlaka bir muska taşımalıydı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Üçgen biçiminde katlanmış olan şey