İç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda iç olan 5 harfli 12 kelime var. İÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde iç olan kelimeler listesine ya da başında iç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

RAYİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir para biriminin veya malın satış ve sürüm değeri
   • "Türk lirasının rayicinin en yüksek olduğu bir dönemden söz ediyorum." (Haldun Taner)

ÇEBİÇ

1. [isim] Bir yaşındaki keçi yavrusu

ÇEKİÇ

1. [isim] Çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti
2. Yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle

PEÇİÇ

1. [isim] Zar yerine yedi tane küçük deniz hayvanı kabuğu atılarak bunların açık taraflarının üste veya alta gelmelerine göre taş ilerleterek oynanan bir oyun
   • "Muşamba fenerlerle kadın misafirler geldi, epeyce bir zaman peçiç ve yüzük oynandı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir tür kâğıt oyunu
   • "Pek neşeli vaktinde hizmetçi kadınla peçiç oynar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÇEMİÇ

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Dut veya üzüm kurusu

NESİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doku
2. Dokuma

MÜZİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bunaltıcı, tedirgin edici, sıkıcı

PİLİÇ

1. [isim] Tavuğun küçüğü, erginleşmemiş tavuk veya horoz
2. Genç, güzel ve alımlı kız veya kadın

MERİÇ

...

HALİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koy, körfez
2. Gelgit olayının belirgin olduğu yerlerde, bu olaydan doğan akıntıların etki yaptığı kıyılarda akarsu ağızlarının huni biçiminde genişlemiş durumu

HARİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dış, dışarı
   • "Hemen on dakika yürüyünce kasaba haricine çıkılır." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yabancı ülke, dışarı
   • "On yıl hariçte kalmış."
3. [zarf] Dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna
   • "Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder." (Burhan Felek)

EZGİÇ

1. [isim] Boyaları ezmeye yarayan demir veya porselen alet