İr ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ir olan 5 harfli 83 kelime var. İR ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ir olan kelimeler listesine ya da başında ir olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İNCİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Dutgillerden, asıl yurdu Akdeniz kıyıları olan, yaprakları geniş dilimli bir ağaç (Ficus carica)
   • "... toplum hayatımızda incir çekirdeğini doldurmayan ne haberlerle uğraşıyoruz..." (Talât Halman)
2. Bu ağacın yaş veya kuru olarak yenilen etli, tatlı yemişi, ballıdarı

BEDİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dolunay

NAZİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Benzer, eş, örnek
   • "Bazen geçen sene görmüş olduğumuz bir perçemin nazirini görürdük." (Abdülhak Şinasi Hisar)

ZEHİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Organizmaya girdiğinde kimyasal etkisiyle fizyolojik görevleri bozan ve miktarına göre canlıyı öldürebilen madde, ağı, sem
   • "Evvela bir yumruk vurdu sersemledim, sonra ağzıma bilmediğim bir zehir tıktı, işte bu zehirle bayıldım." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Bunlar, etraflarına mütemadiyen zehir saçmakta ve kendi kuruntularını ancak birtakım garip snopluklarla avutmaya çalışmaktadırlar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı
   • "Dünya ile küsmüş, içi zehir dolu olarak yaşamıştı bütün gençliğini." (Necati Cumalı)
   • "İçimde elim bir boşluk, aşk ve hayat ortasında derin bir yalnızlık hissiyle bütün uykum acı ve zehir kesildi." (Hüseyin Cahit Yalçın)

FECİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tan vakti
   • "Baktık geceden fecre kadar ellerde / Yıldızlara yükselen kadehler gördük." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Tan kızıllığı
   • "Bu fecir dediğimiz aydınlanmanın başını belli etmek için ak iplikten kara ipliği seçmek kıstas sayılmıştır." (Burhan Felek)

HAŞİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Toplanma, bir araya gelme
2. Kıyamet gününde ölülerin diriltilip mahşere çıkarılması
   • "Haşre kadar beklesen bu iş olmaz."

NASİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nesir yazan, nesir ustası

İSPİR

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] At veya araba uşağı
   • "Aşçı yamakları, kilerci, ispir ile arabacı çocukları arabalarla paytonda." (Ahmet Rasim)

NEHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Irmak

SENİR

1. [isim] İki dağ arasındaki sırt

BAKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Cinsel ilişkide bulunmamış (erkek)
2. El değmemiş, kullanılmamış
3. İşlenmemiş (toprak)
4. Eskimemiş, yıpranmamış, yeni

KİZİR

1. [isim] Köy muhtarı yardımcısı
2. Köy kâhyası
3. Köy bekçisi

İZMİR

...

ZAMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl
   • "Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi, kendimiz, kendiniz, kendileri; bu, şu, o; kim, ne; biri."

NEFİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yuf borusu

GELİR

1. [isim] Bir kimseye veya topluluğa belli zamanlarda, belli yerlerden gelen para, varidat
   • "Saklanan bir gelir vardı ki aç, çıplak kalmıyorlardı." (Mahmut Yesari)
2. Bir ekonomik birimin belli bir süre içinde kazandırdığı aylık, kira vb. getiri, varidat, irat

HAKİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Aşağı görülen, değersiz, hor

KEFİR

1. [isim] Özel bir maya mantarıyla keçi veya inek sütünün mayalanmasıyla hazırlanan ekşi içecek

REVİR

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Okul, kışla vb. yerlerde hastalar için ayrılmış bölüm

KADİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Değer, kıymet, itibar
   • "Hakikaten, insan sevdiklerinin kadrini yokluklarında anlıyor." (Peyami Safa)
   • "Onun kadrini iyi bilenler de var." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bir yıldızın parlaklık bakımından bulunduğu basamak
   • "Birinci kadirde on dokuz, ikincide elli yedi, üçüncüde yüz yetmiş dört yıldız bulunur."