İçinde IN geçen 5 harfli kelimeler

İçinde ın olan 5 harfli 59 kelime var. İçerisinde IN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ın olan kelimeler listesine ya da Sonu ın ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ADINA

1. [zarf] Bir şeyin veya bir kimsenin namına, hesabına, yerine
   • "Haklı bir öfke adına da olsa bir insandan aklını yüreğinden ayırması istenemez." (Sabahattin Eyuboğlu)

FIRIN

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] İçinde genellikle odun yanan, her yanda aynı derecede ısı oluşturarak ekmek, pasta vb. pişirmeye yarayan, tavanı tonoz biçiminde, önünde tek açıklık bulunan ocak
   • "Pastacı fırını."
   • "Onun usta olması için daha beş fırın ekmek yemesi lazım."
2. [sıfat] Bu ocakta pişirilmiş
3. Ekmek, pasta vb.nin pişirildiği ve satıldığı dükkân
4. Elektrik, tüp gaz ve doğal gazla çalışan, yiyecekleri pişirmeye veya ısıtmaya yarayan alet
   • "Elektrik fırını."
5. Bir maddenin fiziksel veya kimyasal değişime uğratılması amacıyla içinde ısıtıldığı araç

TINMA

1. [isim] Tınmak işi veya durumu

KIŞIN

1. [zarf] Kış mevsiminde, kış süresince
   • "Cuma ve pazartesi geceleri, kışın Aksaray'daki evimizde boza partisi verilirdi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÇINAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İki çeneklilerden, 30 m'ye kadar uzayabilen, gövdesi kalın, uzun ömürlü, geniş yapraklı bir ağaç (Platanus)

SINAİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Sanayi ile ilgili

KINLI

1. [sıfat] Kını olan, bir kınla sarılı olan
2. [isim] Kını çok gelişerek bağlı bulunduğu sapı az veya çok saran yaprak

SINIR

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] İki komşu devletin topraklarını birbirinden ayıran çizgi, hudut
   • "1920 baharı muhteşem bir mart sabahında Sultan Dağları'nın sınır çizdiği Batı Anadolu'ya kan ve barut kokularıyla geliverdi." (Tarık Buğra)
2. Komşu il, ilçe, köy veya kişilerin topraklarını birbirinden ayıran çizgi
3. Bir şeyin yayılabileceği veya genişleyebileceği son çizgi, uç
   • "Bataklığın sınırı. Ormanın sınırı."
4. Bir şeyin nicelik bakımından inebileceği veya çıkabileceği en alt ve en üst sınır, limit
5. Değişken bir büyüklüğün istenildiği kadar yaklaşabildiği durağan büyüklük, limit
6. Uç, son

KINIK

...

TINAZ

1. [isim] Dövülerek savrulmaya hazırlanan ekin yığını
2. Yığın
   • "Bu surattan kurtulmak için kalkıyor, kitap tınazları arasından, ikisini görebileceği bir yer seçiyor." (Atilla İlhan)

ARŞIN

1. [isim] Yaklaşık olarak 68 cm'ye eşit olan uzunluk ölçüsü
   • "Bu duvarlar yerden bir arşın kadar yüksek, üstünde güzel bir parmaklığı olan duvarlardı." (Memduh Şevket Esendal)

SINMA

1. [isim] Sınmak işi veya durumu

ALTIN

1. [isim] Atom sayısı 79, atom ağırlığı 196,9 olan, 1064 °C'de eriyen, kolay işlenen, yüksek değerli, paslanmaz element, zer (simgesi Au)
   • "Altın çok eski zamanlardan beri para basımında kullanılmaktadır."
2. [sıfat] Bu elementten yapılmış
   • "Müsteşar, pantolonunun arka cebinden altın tabakasını çıkarıp sigara veriyor." (Memduh Şevket Esendal)
3. Altından yapılmış sikke
   • "Çocuğa bir altın taktı."
4. [sıfat] Üstün nitelikli, değerli
   • "Altın ses."

ARGIN

1. [sıfat] Yorgun, zayıf, bitkin
   • "Bir beyaz taycağız bakımsız, argın." (Ömer Seyfettin)
2. Beceriksiz

AKŞIN

1. [sıfat] Kıllarında ve gözlerinde, bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı ak olan (hayvan veya insan), çapar, albinos

IŞKIN

1. [isim] Bir ravent türü
   • "Kuşburnunu budarlar / Işkın sürmesin diye." (Halk türküsü)

KARIN

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi
   • "Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu." (Ömer Seyfettin)
   • "Yoğurtçuda çalışanlar bu türlü karın doyuranları çok görmüşlerdi." (Necati Cumalı)
   • "Felaket bununla bitmemiş, üç ay sonra karnı büyümeye başlamış." (Halide Edip Adıvar)
2. Döl yatağı, rahim
   • "Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Fakat öpüşmek, sevişmek karın doyurmuyor." (Ömer Seyfettin)
3. Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm
   • "Geminin karnı. Şişenin karnı."
4. Mide
   • "Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi." (Halide Edip Adıvar)
5. İç, gönül, akıl, kafa
   • "Ben senin karnındakini ne bileyim?"
6. Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme
7. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

YAZIN

1. [zarf] Yaz mevsiminde, yaz aylarında

BATIN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Karın
2. Kuşak
   • "O, dördüncü batından dedesi oluyor."

AŞKIN

1. [sıfat] Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş
   • "Sakalı kır, yaşı elliyi aşkın fakat dinçti." (Falih Rıfkı Atay)
2. Benzerlerinden üstün
3. Çok, fazla