İçinde ÜT geçen 5 harfli kelimeler

İçinde üt olan 5 harfli 37 kelime var. İçerisinde ÜT bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında üt olan kelimeler listesine ya da Sonu üt ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SÜTUN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Herhangi bir maddeden yapılan, zaman zaman üstünde çıkıntılı bir bölüm olan, genellikle bir altlığa, bazen doğrudan doğruya yere dayalı silindir biçiminde düşey destek, kolon
   • "Terasın mermer sütunlarından birine dayanmış, sessiz sedasız bana baktığını görüyorum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sanat dergilerinden biri bir ara, genç şairlere sütunlarını açmıştı." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. Gazete, dergi, kitap vb. yazılı şeylerde, sayfanın yukarıdan aşağıya doğru ayrılmış olduğu dar bölümlerden her biri, kolon
   • "Böyle misaller sayıp dökmek gerekse satırlar değil, sütunlar dolar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Alt alta sıralanmış şeyler dizisi
   • "Rakam sütunu."
4. Oldukça yükseğe çıkan ve silindire benzeyen şey
   • "Alev sütunu. Su sütunu."
5. Bir tablo veya grafikte düşey durumdaki yüzey

ÖLÇÜT

1. [isim] Bir yargıya varmak veya değer vermek için başvurulan ilke, kıstas, mısdak, kriter
   • "Geç kalmış bile olsak biz Batı'ya, Batı'nın uygarlık ölçü ve ölçütlerine çoktan uymuşuz." (Tarık Dursun K)

BÜTEY

...

TÜTÜN

1. [isim] Patlıcangillerden, birleşiminde nikotin bulunan, otsu bir bitki (Nicotiana tabacum)
   • "Ben rahmetlinin tütününü tüttürmek için o rahatlığı da teptim." (Abbas Sayar )
2. Bu bitkinin kurutulup kıyılarak sigara biçiminde veya pipoyla içilen yaprağı
   • "Elinin tersiyle yeleğine düşen tütün küllerini silkti." (Memduh Şevket Esendal)
3. Duman
   • "Tütün kokuyorsun diye beni iter." (Halide Edip Adıvar)

BÖLÜT

1. [isim] Zigotun bölünmesinden sonra embriyoda ortaya çıkan ve az çok birbirine benzeyen parçaların her biri
2. Eklem bacaklıların vücudunu oluşturan yan yana dizili parçaların her biri, halka

BÜTEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Olefin grubundan C4H8 formülünde iki hidrokarbonun adı

ÜTMEK

1. [-i] Bir şeyi, tüylerini yakmak için alevden geçirmek
2. Taze buğday veya mısırı ateşe tutup pişirmek

TÜTME

1. [isim] Tütmek işi

DÖLÜT

1. [isim] Embriyonun, bütün organları belirdikten sonra aldığı ad, cenin

GÖBÜT

1. [isim] Yuvarlak, yassı, içine yumurta vb. malzemeler konan ekmek

SÖĞÜT

1. [isim] Söğütgillerden, sulak yerlerde yetişen, yaprakları almaşık ve alt yüzleri havla örtülü büyük bir ağaç (Salix)

KÜTÜR

...

RÜTBE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Mertebe, derece, paye
2. Subay, astsubay ve polislerin sahip olduğu derece, mevki
   • "Ben de nişancı taburunun subaylarını rütbeleriyle, isimleriyle bilirdim." (Necati Cumalı)

SÜTSÜ

1. [sıfat] Sütü andıran, süte benzeyen, süt gibi

ÜTÜLÜ

1. [sıfat] Ütülenmiş, ütü ile buruşuklukları giderilmiş
   • "Ayağında beyaz, yeni ütülü bir pantolon, üstünde bir fildekoz var." (Peyami Safa)

GÜLÜT

1. [isim] Skeç, revü, eğlence gösterisi vb.ne eklenen beklenmedik gülünç sözler veya durumlar

SÜTÇÜ

1. [isim] Süt satan kimse
   • "Tam kapı yanında bir sütçü dükkânı gözüme ilişti." (Refik Halit Karay)
2. Bol süt veren hayvan

SÜTRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Perde, örtü
2. Evde veya açık alanda namaz kılarken öne konulan nesne
3. Düşman gözünden ve ateşinden korunmaya yarar doğal veya yapma siper

BÜTÇE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Devletin, bir kuruluşun, bir aile veya bir kimsenin gelecekteki belirli bir süre için tasarladığı gelir ve giderlerinin tümü
   • "Düğün sahibinin bütçesi ne kadar dar ve mütevazı olursa olsun, hokkabaz şarttı." (Samiha Ayverdi)
2. Devlet ve öteki kuruluş veya toplulukların belirli bir dönem içindeki gelir ve giderlerinin oranlama niceliklerini önceden belirleyen, onaylayan ve bu işlemlerin yapılmasına izin veren kanun veya karar

FÜTUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bezginlik, umutsuzluk, usanç
   • "Bu hülya uzaklaştıkça ruhta zehirli bir fütur husule geliyordu." (Hüseyin Cahit Yalçın)