İçinde Ü geçen 6 harfli kelimeler

İçinde ü olan 6 harfli 580 kelime var. İçerisinde Ü harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ü harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu ü harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ALÜFTE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] İffetsiz, oynak, cilveli (kadın)

KÜFELİ

...

TEFEÜL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Fal açma, fala bakma
   • "Kış geceleri divanlardan tefeül ederdik." (Ömer Seyfettin)
2. Uğur sayma, hayra yorma

ÖBÜRKÜ

1. [zamir] Öbürü

ŞEŞÜSE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tavla oyununda atılan zarlardan birinin altı, öbürünün üçlü gelmesi

DÜMDAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Artçı

SÜRTME

1. [isim] Sürtmek işi

KÜRKLÜ

1. [sıfat] Kürkü olan, kürk giymiş
2. Kürkle süslenmiş
   • "Hizmetçi kadın gri pardösüsünü, içleri kürklü eldivenlerini, şapkasını getirip verdi." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Postu kürk olarak kullanılan (hayvan)

BÜZGEN

1. [isim] Kasılarak vücuttaki herhangi bir deliği açan veya kapayan çember biçimindeki kasların genel adı

GÖÇKÜN

1. [sıfat] Göçecek duruma gelmiş
   • "Göçkün bir ev."
2. Göçebe
3. Yaşı ilerlemiş (kimse), çok yaşlı (kimse)

GÖRÜCÜ

1. [isim] Evlenmek isteyen erkek için kız görmeye giden kimse, dünür
   • "Zengin olduğumuz için görücüler, bizim bu uzak köşke gelmekten usanmıyorlar." (Ömer Seyfettin)
   • "Onu indirmek, görücüye çıkmaya razı etmek için başta haminne olmak üzere bütün ev halkı ağacın altında durdu, yalvardı." (Halide Edip Adıvar)

ÜREMİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Üremiyle ilgili olan

MÜNCER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir yana doğru çekilip sürüklenen

ÜSTLÜK

1. [isim] Üst olma durumu
2. En üste giyilen uzunca giysi

DÜŞMAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse, yağı, hasım, dost karşıtı
   • "Ben ki dans salonlarına, barlara düşman bir adamımdır." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Hele ihtiyarlıkta yatağa düşmek, düşman başına." (Atilla İlhan)
   • "Şu dakika yalnız bu memleketin değil, bütün insanlığın düşmanı kesilmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları
   • "Her sokak düşmanlarla doluyken o, sevinçli sevinçli şarkı söylüyor." (Aka Gündüz)
3. Aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar
   • "Dostumuza güvenmeyelim de düşmanımıza mı güvenelim?" (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
4. [sıfat] Bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç, tutum vb.)
5. Bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kimse
   • "Ekmek düşmanı."
6. Bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kimse
   • "İçki düşmanı."

DÜZİKO

1. [isim] Düz rakı
   • "Kadeh kadeh düzikoyu yuvarlayarak..." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÖLÜNME

1. [isim] Ölünmek işi veya durumu

ÜLKÜCÜ

1. [sıfat] Bir ülküye çıkar gütmeden bağlı olan, idealist
   • "Bunların aralarında ülkücü ve vatanlarını canlarından binkat fazla seven gazeteciler, yazarlar vardı." (Tarık Buğra)

ÜZÜMCÜ

1. [isim] Üzüm yetiştiren veya satan kimse

BÜLBÜL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Karatavukgillerden, sesinin güzelliği ile tanınmış olan ötücü kuş (Luscinia megarhynchos)
   • "Çocuk dersi bülbül gibi bildiği hâlde, Mükremin Hoca, bir türlü tam numara atmazmış." (Haldun Taner)
   • "Kadın bülbül gibi Fransızca konuşuyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Buluştukları zaman da onu bülbül gibi konuşturdu." (Tarık Buğra)
   • "Mahkemeye havale edeceğim, orada bülbül gibi söylersin." (Ömer Seyfettin)
2. Sesi çok güzel olan kimse
   • "Hanende Nedim Bey ki gençliğinde Boğaziçi'nin bülbülü, en sevgili kuluyken artık onun da ihtiyarlamaya, sesinin bozulmaya başladığı söylenirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)