İçinde gül olan 7 harfli 23 kelime var. İçerisinde GÜL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında gül olan kelimeler listesine ya da Sonu gül ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÜLLABİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Akıl hastanelerindeki hademe, güllabici, deli güllabicisi

GÜLAĞAÇ
...
GÜLECEN

  1. [sıfat] Sevimli ve cana yakın tavırları olan (kimse)

GÜLDÜRÜ

  1. [isim] Güldürme özelliği olan şey
  2. İlkel, yalın güldürme ögelerinden yararlanan, bazen inanırlığın sınırını aşan, güldürmeyi amaç edinen sahne eseri, komedi, fars

SÜRGÜLÜ

  1. [sıfat] Sürgü kolu olan
    • "Sürgülü kapı. Sürgülü pencere."
  2. Sürgüsü itilmiş, sürgülenmiş olan

DÜZGÜLÜ

  1. [sıfat] Düzgüye uygun, normal

GÜLBANK

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Hep bir ağızdan ve makamla yapılan dua veya ant
    • "Dışarıya fırlayan bütün davetliler de bu gülbange iştirak ediyorlardı." (Ercüment Ekrem Talu)

GÜLLECİ

  1. [isim] Top güllesi yapan kimse
  2. Gülle atma sporu yapan kimse

KARAGÜL

  1. [isim] Karakul

ÖZGÜLÜK

  1. [isim] Özgü olma durumu, hasiyet

GÜLÜNME

  1. [isim] Gülünmek işi

GÜLERİM
...
GÜLYALI
...
GÜLEĞEN

  1. [sıfat] Güler yüzlü, çok gülen (kimse)

GÜLMECE

  1. [isim] Eğlendirme, güldürme ve bir kimsenin davranışına incitmeden takılma amacını güden ince alay, mizah, humor
  2. Gerçeğin güldürücü yanlarını ortaya koyan edebiyat türü, mizah, ironi

GÜLÜŞME

  1. [isim] Gülüşmek işi
    • "Biz çıkarken arkamızdan onların yılışık gülüşmeleri vardı." (Peyami Safa)

GÜLÜTÇÜ

  1. [isim] Bir skeçte, revüde veya eğlence gösterisinde eklenen sözleri ve durumları hazırlayan kimse

BÜZGÜLÜ

  1. [sıfat] Büzgüsü olan, büzülerek dikilmiş olan
    • "Büzgüleri gevşetti ve keseyi sağ eliyle altından tutarak..." (Cahit Uçuk)

SÜNGÜLÜ

  1. [sıfat] Süngü takmış olan
    • "Süngülü düşman askerleri arasında başı açık kadınlar, yalın ayak çocuklar bir kasırgaya tutulmuş gibi tozu dumana katarak koşuşuyorlardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

GÜLGÜLİ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Gül renginde olan
    • "Gülgüli, kerrakeli, mor hareli." (Nedim)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü