İçinde efe olan 6 harfli 14 kelime var. İçerisinde EFE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında efe olan kelimeler listesine ya da Sonu efe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

E E F Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

EFE

2 Harfli Kelimeler

FE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EFELER
...
EFENDİ

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan
    • "Yeni ev, Rüstem Efendi'ye kiraya verildi." (Yusuf Ziya Ortaç)
    • "Efendime söyleyeyim, sütlü bir mısır kebabı derken bir sivrisinek bulutudur havalanmış çeltik batağından." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
  2. Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse
    • "Köylü memleketin efendisidir." (Atatürk)
  3. Koca
    • "Bizim efendi artık geceleri de eve gelmiyor." (Cahit Uçuk)
  4. [ünlem] Hizmetlilere seslenilirken kullanılan bir söz
  5. [ünlem] Erkekler için kullanılan bir seslenme sözü
    • "Efendi! Allahın emriyle kızını bana ver." (Sait Faik Abasıyanık)
  6. Görgülü, nazik, kibar
  7. Eğitim görmüş kişiler için özel adlardan sonra kullanılan unvan

ŞEREFE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Minarenin gövdesini çepeçevre dolaşan, korkuluklu, ezan okunan yer
    • "İstanbul'un kandilleri bile yanmayan şerefelerinde eski ışıkları arar." (Ruşen Eşref Ünaydın)

TEFECİ

  1. [isim] El altından yüksek faizle ödünç para veren kimse, faizci, murabahacı
    • "Silah zoruyla elde edemediğini bir tefeci taktiğiyle pişmiş armut gibi gövdeye indirmeyi umuyordu." (Tarık Buğra)

KEFEKİ

  1. [isim] Yapılarda kullanılan açık renkli, delikli, hafif, işlenmesi kolay, ateşe dayanıklı bir tür taş
  2. Diş taşı

TEFELİ

  1. [sıfat] Sık dokunmuş (bez)

TEFEÜL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Fal açma, fala bakma
    • "Kış geceleri divanlardan tefeül ederdik." (Ömer Seyfettin)
  2. Uğur sayma, hayra yorma

EFELEK

  1. [isim] Labada

KEFERE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Müslüman olmayanlar, kâfirler
    • "Kefereye aldırmayın, hâlden anlar heriflerdir." (Peyami Safa)

HAŞEFE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Başçık

EFELİK

  1. [isim] Efe olma durumu
  2. Kabadayılık

KEFELİ

  1. [sıfat] Kefesi olan

KÜNEFE

  1. [isim] Sıcak yenilen bir çeşit peynirli tel kadayıf

SEFERİ
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü