İçinde eb olan 8 harfli 93 kelime var. İçerisinde EB bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında eb olan kelimeler listesine ya da Sonu eb ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

BE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞEBEKLİK

  1. [isim] Şebek olma durumu

ÖVEBİLME
...
TİREBOLU
...
TEPEBAŞI

  1. [isim] Siyah pullarla işlenmiş kumaş veya giysi

EZEBİLME
...
KALEBENT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kale dışına çıkmamaya hüküm giyen suçlu
    • "Jön Türklerle alakası var diye, insanı dünyanın öbür ucuna kalebent ediverirler." (Sermet Muhtar Alus)

EBUSSUUT
...
EREBİLME
...
ÖTEBİLME
...
İÇEBİLME
...
TEBEDDÜL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir durumdan başka bir duruma geçme, değişme
    • "Onu deli ve meraklı bilen komşular, bu tebeddüle şaşıyorlardı." (Ömer Seyfettin)

TEBELLÜR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Billurlaşma
  2. Belirme
    • "Müzakeremiz neticesinde de kuvvetli bir hükûmet esası tebellür etmiş bulunuyor." (Memduh Şevket Esendal)

GEBERTME

  1. [isim] Gebertmek işi

TEBEYYÜN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Belli olma

EMEBİLME
...
TEBELLÜĞ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bildirimi alma

DEREBEYİ

  1. [isim] Topraklarını derebeylik düzenine göre yöneten kimse, kont
  2. Zorba
    • "Sende bir şarklı derebeyi ruhunun saklı olmasından korkar." (Peyami Safa)

TEBELLEŞ

  1. [sıfat] İstenmediği hâlde, birinden veya bir yerden ayrılmayan, gitmeyen, musallat olan
    • "... hanım evladını tepemize tebelleş eden kendisidir." (Atilla İlhan)

MENDEBUR

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Sümsük, sünepe, pis, iğrenç
    • "Karşımıza kör, topal, sakat, mendebur bir mahluk da çıkabilir." (Nezihe Araz)

TEBERRÜZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Meydana çıkma, görünme

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü