İçinde BUR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde bur olan 7 harfli 29 kelime var. İçerisinde BUR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bur olan kelimeler listesine ya da Sonu bur ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B R U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

BU, UR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BURGULU

1. [sıfat] Burgusu olan
2. Burgulanmış olan

BURUKÇA

1. [sıfat] Tadı biraz buruk olan

KABURGA

Kelime Kökeni : Moğolca

1. [isim] Eğe kemiklerinin oluşturduğu kafes
   • "Yüreğinde heyecan büyüdü büyüdü, göğsüne sığmayan bir gürültü kaburgalarını parçalayacaktı." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Eğe (I)
3. Gemilerde dış kaplamanın dayandığı iskelet

BURUŞUK

1. Gerginliği, düzgünlüğü kalmamış, buruşmuş olan

KAMBURA

1. [isim] Kitapların ciltlenmesiyle sırt bölümünde oluşan yuvarlaklık

BURUKSU

1. [sıfat] Buruğa benzer, buruk gibi
   • "Bundan kuvvet alarak âdeta bir nevi buruksu saadet içinde yaşamaktayım." (Refik Halit Karay)

BURSSUZ

1. [sıfat] Burs almayan, bursu olmayan

TAMBURA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı
   • "Gündüzleri öğleden sonra yatağından kalkarak tamburasını eline alıyordu." (Ömer Seyfettin)

BURADAN

1. [zarf] Bu yerden

BURSALI

...

MECBURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Zorunlu
   • "Mecburi iniş."

BURKMAK

1. [-i] Bir şeyi burar gibi ekseni etrafında döndürmek
   • "Birinin kolunu burkmak."
2. [nsz] Burkulmak
   • "Ayağım burktu."
3. Acı vermek, üzmek
   • "Yörede, şimdi yürek burkan bir suskunluk vardı." (Tarık Buğra)
4. Bazı yiyecekler, ağza kekre tat vermek

BURGATA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tel ve bitkisel halatların inç olarak çevresini belirten, 2,54 cm'ye eşit olan birim

BURTLAK

1. [isim] Taşlık, çalılık yer

BURLESK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sanat alanında ve özellikle edebiyatta rastlanan, komikliğe dayanan bir tür

İTBURNU

1. [isim] Yaban gülünün meyvesi

TAMBURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tambur çalan kimse
   • "Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta / Tamburi Cemil Bey çalıyor eski plakta." (Yahya Kemal Beyatlı)

BURUNLU

1. [sıfat] Herhangi bir biçimde burnu olan
   • "Dördü de birbirine benzeyen zayıf, kanca burunlu çocuklardı." (Haldun Taner)
2. Çıkıntısı olan
3. Kendini beğenmiş, kibirli

BURJUVA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Şehirde yaşayıp özel imtiyazlardan yararlanan
   • "Burjuva bir aileden doğmuş, bir fabrikatörle evlenmiş." (Hüseyin Cahit Yalçın)
2. Orta sınıftan olan, kent soylu

BURUNTU

1. [isim] Buru, sancı, bağırsak bozukluğu
   • "Sus! Buruntu geçiriyorum, azıcık kıpırdansam falya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)