İçinde bit olan 8 harfli 22 kelime var. İçerisinde BİT bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bit olan kelimeler listesine ya da Sonu bit ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B T İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BİT

2 Harfli Kelimeler

İT, Tİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİTKİMSİ

  1. [sıfat] Bitkiyi andıran, bitkiye benzeyen, bitki gibi

BİTİRTME
...
KOKİMBİT

Kelime Kökeni : İngilizce

  1. [isim] Hidratlı doğal demir sülfat

BİTEVİYE

  1. [zarf] Tekdüze
    • "Bunun intikamını şimdi, tek gözüyle biteviye kuş peşinde dolaşarak çıkarıyordu." (Refik Halit Karay)

BİTİŞKEN

  1. [sıfat] Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki

BİTKİNCE

  1. [zarf] Bitkin bir biçimde

BİTLİSLİ
...
MÜSTEBİT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Zorba
    • "Müstebit bir hükümdar."

KARNABİT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Karnabahar

BİTLENME

  1. [isim] Bitlenmek işi
    • "Senin keyfin için bitlenmeye vaktimiz yok." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

BİTAPLIK
...
BİTİMSİZ

  1. [sıfat] Sonu olmayan, sınırlandırılıp belirlenmeyen, namütenahi
    • "Asıl derdi, tumturaklı sözler, bitimsiz tartışmalarla gözünü boyayıp birazcık yanında kalmamı sağlamak." (Tomris Uyar)

BİTKİCİL
...
BİTEKLİK
...
BİTKİSEL

  1. [sıfat] Bitki ile ilgili, bitki cinsinden olan
  2. Bitkiden elde edilen, nebati

BİTİRMİŞ

  1. [sıfat] Bir bilim dalında veya başka bir alanda bilginin doruğuna ulaşmış (kimse)
  2. Bilgili, açıkgöz

ZABİTLİK

  1. [isim] Zabit olma durumu
    • "Bir demir yolu istasyonunda jandarma zabitliği ediyormuş." (Memduh Şevket Esendal)

ARBİTRAJ

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Ara kazanç

BİTİRMEK

  1. [-i] Bitmesini sağlamak, sona erdirmek, tüketmek, tamamlamak, sonuçlandırmak
    • "Bu işi sonuna kadar bitirmek lazım." (Peyami Safa)
  2. Güçsüz düşürmek, bitkin duruma getirmek, yormak
    • "Onu en çok bitiren Filistin, Irak cepheleri oldu." (Aka Gündüz)
  3. Onulmaz duruma getirmek, mahvetmek
    • "Yetişir koştuğum aşkın peşi sıra / Bitirdi beni bu içki, bu kumar." (Cahit Sıtkı Tarancı)

BİTİŞMEK

  1. [nsz] Birbirine dokunacak kadar yanaşmak

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü