İçinde Bİ geçen 8 harfli kelimeler

İçinde bi olan 8 harfli 194 kelime var. İçerisinde Bİ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bi olan kelimeler listesine ya da Sonu bi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAZOFOBİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sinirsel veya ruhsal bozukluktan ileri gelen yürüyememe hastalığı
2. Yürürken düşme korkusu

BİBERSİZ

1. [sıfat] İçine biber katılmamış
2. Acısız

BİRİMKÜP

...

BİTAPLIK

...

BİNLERCE

1. [sıfat] Pek çok, çok sayıda
   • "Yüzlerce, binlerce gün, ötekinden hiç farklı olmayarak geçmeyecek miydi sanki?" (Hüseyin Cahit Yalçın)

ALABİLME

1. [isim] Alabilmek işi

BİRAZCIK

1. [sıfat] Pek az, çok az
2. [zarf] Kısa bir süre
   • "Birazcık bekleyiniz lütfen."

BİRYANCI

1. [isim] Biryan yapan veya satan kimse

BİTİŞKEN

1. [sıfat] Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki

MÜSEBBİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir şeyin olmasına, yapılmasına sebep olan, yol açan (kimse veya şey)

BİLİNMEZ

1. [sıfat] Bilinmeyen

BİTİRMİŞ

1. [sıfat] Bir bilim dalında veya başka bir alanda bilginin doruğuna ulaşmış (kimse)
2. Bilgili, açıkgöz

BİYOSFER

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Üzerinde hayat olan yeryüzü bölgesi

BİZATİHİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Kendiliğinden, kendinden, özünden
   • "Çünkü eski devir, bizatihi suçun kendisi idi." (Samiha Ayverdi)

TABİPLİK

1. [isim] Hekimlik, doktorluk

BİREYLİK

1. [isim] Bir kimseyi dış gözlemciler gözünde benzersiz, tek kılan özellikler veya bunların tek biçimi
2. Bireyi benzerlerinden ayıran niteliklerin bütünü
   • "Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bireyliğiyle bir insan..." (Selim İleri)

ESEBİLME

...

TABİİLİK

1. [isim] Doğal olma durumu
   • "İnsan sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı. Bu yapı, manzaranın tabiiliğini bozuyor."

BİLİNDİK

1. [sıfat] Bilinen

AKABİLME

1. [isim] Akabilmek işi