İçinde bel olan 7 harfli 43 kelime var. İçerisinde BEL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bel olan kelimeler listesine ya da Sonu bel ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B E L Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BEL, LEB

2 Harfli Kelimeler

BE, EL, LE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İZBELİK

  1. [isim] İzbe yer

BELGRAD
...
BELEMİR

  1. [isim] Mavikantaron

BELGİLİ

  1. [sıfat] Belgiye dayanan, belirli olan

CÜBBELİ

  1. [sıfat] Cübbe giymiş olan

BELGELİ

  1. Belgesi olan (kimse)
  2. İki yıl üst üste sınıfta kaldığı için okula devam etme hakkını yitirerek belge alan (öğrenci)

BELLEME

  1. [isim] Bellemek işi

MEZBELE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Çöplük
    • "Köyün mezbelesinde, köpek enikleriyle insan yavruları birbirine karışmış, oynaşıyorlar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  2. Aşağılık ve kötü durum

EBELEME

  1. [isim] Ebelemek işi
  2. Mayalı hamuru bezelere ayırarak yufka durumuna getirip sac üzerinde pişirdikten sonra alt ve üst kısımlarının yağlanmasıyla yapılan ekmek

DESİBEL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Ses şiddetini gösteren birimin onda biri

BELKİLİ

  1. [sıfat] Olasılı, muhtemel
  2. Doğru olabileceği gibi yanlış da olabilen, belli ve kesin olmayan, olasılı, ihtimalî

BELERME

  1. [isim] Belermek işi

BELÇİKA
...
HANBELİ
...
BELİRLİ

  1. [sıfat] Açık ve kesin olarak sınırlanmış veya kararlaştırılmış olan, muayyen
    • "Öteki arkadaşımız da belirli saatte nöbetinin başında olacaktı." (Erhan Bener)

ŞAİBELİ

  1. [sıfat] Şaibesi olan
    • "Şaibeli ruhsatlarla gökdelen bile inşa edilebilen İstanbul..." (Aydın Boysan)

BELİRGİ

  1. [isim] Bulgu

OBELİSK

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Dikili taş

RÜTBELİ

  1. [sıfat] Rütbesi olan
    • "Yüksek rütbeli subay."

ZEBELLA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Çok iri yarı kimse

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü