İçinde BED geçen 8 harfli kelimeler

İçinde bed olan 8 harfli 21 kelime var. İçerisinde BED bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bed olan kelimeler listesine ya da Sonu bed ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B D E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BED

2 Harfli Kelimeler

BE, DE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BEDENSİZ
...
BEDAVAYA

  1. [zarf] Bedavadan

EBEDİYEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Sonsuz olarak, sonsuzluğa kadar
    • "Ebediyen sustuğuna ihtimal veremedim." (Peyami Safa)
  2. Hiçbir zaman
    • "Ebediyen gelmeyecek birisi, değil mi?" (Kemal Tahir)

ARBEDECİ

  1. [isim] Gürültülü kavga yapan, patırtı çıkaran kimse

EBEDİYET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sonsuzluk
    • "Bu iyiliğini ebediyete kadar unutmayacaktı." (Cahit Uçuk)

BEDDUALI
...
GÜMBEDEK

  1. [zarf] Gümbürdeyerek
  2. Beklenmedik bir zamanda, birdenbire

CEZBEDİŞ
...
TÜRBEDAR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Türbede hizmet gören, türbeyi bekleyen kimse, türbe bekçisi
    • "Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına / Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem." (Mehmet Akif Ersoy)

DERBEDER

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [sıfat] Yaşayışı ve davranışı düzensiz (kimse)
    • "Benim gibi derbeder bir biçareye tokat atmaktan kolay ne olur?" (Reşat Nuri Güntekin)

BEDİİLİK
...
HAYBEDEN

  1. [zarf] Zahmet çekmeden, bedavadan

BEDENSEL

  1. [sıfat] Bedenle ilgili, bedenî

TEBEDDÜL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir durumdan başka bir duruma geçme, değişme
    • "Onu deli ve meraklı bilen komşular, bu tebeddüle şaşıyorlardı." (Ömer Seyfettin)

EBEDİLİK
...
BEDİİYAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Estetik bilimi, güzel sanatlar

BEDAVACI

  1. [isim] Her şeyi bedavadan sağlamaya çalışan kimse, beleşçi, lüpçü

DEMBEDEM

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [zarf] Zaman zaman

KAYBEDİŞ
...
BEDELSİZ

  1. [sıfat] Bedeli olmayan, bedel ödenilmeyen
  2. Çok değerli, bedeli belirlenemeyen
    • "İstanbul'un bu bedelsiz, ince ve kendini çok ağır satan güzellerini de düşündüm." (Halide Edip Adıvar)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü