İçinde ban olan 6 harfli 22 kelime var. İçerisinde BAN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ban olan kelimeler listesine ya da Sonu ban ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A B N Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAN

2 Harfli Kelimeler

AB, AN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KABANA

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Genellikle otelin ana binasının dışında, plaj veya havuz kıyısında bir oda

ABANOZ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Abanozgillerden, sıcak ülkelerde yetişen, kerestesinden yararlanılan birçok ağacın ortak adı
    • "Abanoz gibi tahta."
  2. Bu ağacın ağır, sert ve siyah renkli tahtası
  3. [sıfat] Bu tahtadan yapılmış
    • "Tunç işlemeli küçücük bir abanoz masa üzerinde açık bırakılmış bir kitap gördü." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
  4. Koyu, parlak siyah

BANJUL
...
SARBAN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Deveci

ABANIŞ

  1. [isim] Abanma işi

BANDAJ

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Sargı ile sarma
  2. Bağ, sargı

BAĞBAN
...
ZEBANİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Cehennem bekçisi
  2. Zebella

RUHBAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Rahipler

ARABAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Klasik Türk müziğinde bir makam

OTOBAN

Kelime Kökeni : Almanca

  1. [isim] Otoyol

BANMAK

  1. [-i] Katı bir şeyi sulu veya tuz, biber vb. toz durumundaki maddelerin içine batırıp çıkarmak, bandırmak
    • "Kahvaltımı önüme serer / Reçele ekmek banar, yerim." (Behçet Necatigil)

SEKBAN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Osmanlılarda, sınır boylarında görev yapan bir asker sınıfı
  2. Eyalet paşaları ve sancak beylerine bağlı olarak görev yapan bir asker sınıfı

BANGUİ
...
YABANİ

  1. [sıfat] Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı
  2. Doğada kendiliğinden yetişen (bitki)
  3. Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse)
    • "Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş." (Sermet Muhtar Alus)

KURBAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Dinin buyruğunu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan
    • "Yarım okka et, onun elinde bir kurban kadar bereketli." (Yusuf Ziya Ortaç)
    • "Muhakkak bir ihanete kurban gitmiştir." (Feridun Fazıl Tülbentçi)
    • "Kurban olayım, ne güzel memleket!"
    • "Üçümüzün müşterek kurbanı olduğumuz acı bir devir, bahçenin tatlı havasını ağırlaştırmıştı." (Halide Edip Adıvar)
  2. [ünlem] İçtenliği belirten bir seslenme sözü
    • "Kurban! Nerede kaldın?"
    • "Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal." (Mehmet Akif Ersoy)
  3. Bir ülkü uğrunda feda edilen veya kendini feda eden kimse
    • "Hava kurbanları."
  4. Bir kazada veya felakette ölen kimse
    • "Vardar, her sene Üsküp'ten beş on kurban alan bir nehirdi." (Yahya Kemal Beyatlı)
  5. Maddi ve manevi bakımdan felakete sürüklenmiş, insani değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse
    • "Benim gibi nice kızlar beyaz kadın ticaretinin kurbanı olmuşlardır." (Aka Gündüz)
  6. Müslümanlarda Kurban Bayramı
    • "Kurbanda geleceklermiş."

TÜRBAN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İnce kumaştan yapılmış, başı sıkıca kavrayan bir tür baş örtüsü

BANKER

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Banka sahibi
  2. Para, altın vb. taşınır değerlerin ticaretiyle uğraşan kimse
    • "Parayı aldıktan sonra harekete geçmediğinden aleyhine banker tarafından dava açılıyor." (Refik Halit Karay)
  3. Çok zengin kimse

CİLBAN

  1. [isim] Çok küçük taneli fasulye

ABANMA

  1. [isim] Abanmak işi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü