İçinde ARK geçen 7 harfli kelimeler

İçinde ark olan 7 harfli 24 kelime var. İçerisinde ARK bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ark olan kelimeler listesine ya da Sonu ark ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞARKICI

1. [isim] Şarkı söyleyen, şarkı söyleme yeteneği olan veya mesleği şarkı söylemek olan kimse, okuyucu, hanende, muganni, muganniye

MARKACI

1. [isim] Marka satan kimse
2. Marka düşkünü olan kimse

ARKADAŞ

1. [isim] Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, yaren
2. Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri, hempa, refik
   • "Nedret'in arkadaşları bizi nezaketen davet ettiler." (Mahmut Yesari)

ARKALIÇ

1. [isim] Arkalık

ARKALIK

1. [isim] Sırt dayamaya yarayan yer
   • "Rıza Efendi iskemlesinin arkalığına iyice yaslandı." (Tarık Buğra)
2. Sırtında yük taşıyan hamalların, yük taşırken kullandıkları arka yastığı, semer, arkalıç
3. Ev içinde giyilen kolsuz, kalınca bir tür kısa hırka

OTOPARK

Kelime Kökeni : Almanca

1. [isim] Taşıtların trafik bakımından uygun olan ve belli bir süre bırakıldıkları açık veya kapalı yer, park yeri, park

MARKALI

1. [sıfat] Markası olan

ARKEBÜZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] XV. yüzyılda Fransa'da kullanılmaya başlanan, taşınabilir ateşli silah

SARKMAK

1. [-e] Aşağıya doğru uzamak veya uzanmak
   • "Oluklardan kol gibi buzlar sarkıyordu." (Tarık Buğra)
2. Karşı cins ile ilişki kurmayı veya arkadaş olmayı istemek
3. Yolunu uzatmak, uğramak

APARKAT

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Boksta bükük kolla aşağıdan yukarıya doğru çeneye atılan yumruk

ÇARKSIZ

1. [sıfat] Çarkı olmayan

ARKEGON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Eğrelti otlarında, bütün kara yosunlarında, bazı su yosunlarında ve açık tohumlularda görülen dişilik organı

PARKECİ

1. [isim] Parke yapan, satan veya döşeyen kimse

MARKSÇI

...

FARKSIZ

1. [sıfat] Farkı olmayan
   • "Kâğıt para ile altın arasındaki kıymetin hemen hemen farksız denebileceği bir tarihte..." (Halit Fahri Ozansoy)

ARKAİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kullanıldığı çağdan daha eski bir çağa ait biçimin, yapının özelliği

ŞARKILI

...

KARKARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

ÇARKACI

1. [isim] Osmanlı ordusunda öncü süvari birliğinde görevli asker
   • "Davlumbazlar yeğde yeğde vuranda / Çarkacılar sağlı sollu dönende / Eğri kılıç ak gövdeyi bölende / Yiğidi doğuran ana, bin yaşa!" (Halk türküsü)

ARKTİKA

...